دویچه وله:
همه چیز از جستجو در اینترنت برای یافتن کتاب آشپزی ایرانی به زبان آلمانی شروع شد. به نام یک مسجد سلیمانی در شهر اشتوتگارت بر می‌خوری که دو کتاب در این باب نوشته و برای شرکت در کلاس آشپزی‌اش باید نوبت گرفت.
ایرانی‌هایی که پشت بنز می‌نشینند، می‌دانند که کارخانه معظم تولید این خودرو در اشتوتگارت واقع شده، اما بعید است بدانند که یک هموطن آنها در این شهر، امتیاز تولید ادویه‌ای ویژه را دارد و طعم زرشک پلو، خورش بامیه و آش انار را به آلمانی‌ها شناسانده است.
رضا حیدری کاهکش، یک ایرانی از خطه جنوب، ذائقه آلمانی‌ها در شهر جنوبی اشتوتگارت را با غذاهای ایرانی آشنا کرده است؛ یک بختیاری متولد مسجد سلیمان که در وطن در شرکت نفت شاغل بوده و در آلمان تکنسین روبات شده است.
اما چه می شود که آدم از میان انواع گزینه‌ها برای سرگرمی یا شغل دوم، به حرفه شریف آشپزی یا آموزش آن روی می‌آورد؟ جواب رضا حیدری سرراست و صادقانه است: آشپز بودن پدر و شکمو بودن خودش!
می‌گوید که از چهار، پنج سالگی در آشپزخانه می‌ایستاد و به پدری نگاه می‌کرد که غذا را با عشق و صفا می‌پخت. در سال ۱۹۸۶ به آلمان می‌آید و به تشویق و پیشنهاد همراهان سال‌های آغازین، کتابی درباره غذاهای ایرانی می‌نویسد. آخر دستپخت او در خانه مشترک با همکلاسی‌ها، سفره دانشجویی را رنگین می‌کرد.... عکس ها را ببینید >>>
برو به آدرس
نظرات