گل گلاب
روز یکشنبه به مراسم یهودیان در استرالیا حمله شد و تا الان ۱۱ یهودی کشته شدن ، تعداد زیادی هم مجروح هستند.
تا قبل از جنگ ۱۲ روزه ، در چنین مواقعی آب از لب و لوچه انقلابیونِ جهاد تبیینی و موعودگرایانِ در توهمِ امت سازی سرازیر میشد و حمله به یهودیان در هرکجای جهان را ناشی از بیداری ملت ها و تنفر جهانی از اسراییل به لطف سیاست های اسراییل ستیزانه جمهوری اسلامی تفسیر و تحلیل میکردند و با احساسی سرشار از غرور و قدرت در پوست خود نمیگنجیدند!
امروز ورق برگشته و همان انقلابیون افراطیِ هشت سیلندر جرات ابراز شادی و چسباندن حادثه استرالیا به بیداری جهانی و دستاوردهای انقلابِ فلسطین پرست ایران را ندارند.
جوانان انقلابی در رسانه ها و کانال هایشان نه تنها از کشته شدن یهودیان ابراز خوشحالی نمیکنند و این حوادث را به بیداری جهان ربط نمی دهند ، بلکه مدام هشدار می دهند که این حادثه مشکوک است و تا روشن شدن زوایای ماجرا باید سکوت کرد!
گروهی از این حضرات مدعی هستند وقایع استرالیا زیر سر موساد و سیا هست و آنان قصد دارند این کشتار را به گردن جمهوری اسلامی انداخته و بهانه ای برای حمله مجدد به ایران آماده کنند.
امروز ترس از حمله مجدد اسراییل را میتوان در تک تک تحلیل ها و مواضع انقلابیون و حکومتی ها مشاهده کرد.
جمهوری اسلامی علیرغم تمامی شعارها و رجزخوانی هایش ، در ضعیف ترین موقعیت تاریخی و منطقه ای خودش قرار گرفته است و این ضعف و ترس را در رفتار و مواضع سران حکومت می توان ردیابی کرد.
حکومت میداند دست اسراییل برای حمله مجدد باز است و در صورت اثبات دخالت جمهوری اسلامی در ماجرای استرالیا ، غرب اینبار قوی تر از حمله قبلی پشت اسراییل خواهد ایستاد و به سران و رهبران سیاسی و مذهبی و نظامی نظام رحم نخواهد کرد.
نظام علیرغم تمامی وارانه گویی ها و کتمان شکست هایش ، میداند توانش چقدر محدود و قدرت محور مقاومتش چقدر ضعیف شده است و هیچ شانسی برای ورود به درگیری با اسراییل و مختومه شدن جنگ بدون سقوط ج اسلامی وجود ندارد.
ای کاش حامیان سینه چاک نظام به این رخدادها و ترسِ مرگبار حکومت از حمله اسراییل توجه میکردند و اینقدر کورکورانه دلخوش به قدرت و توان ج اسلامی برای نابودی اسراییل و ایستادگی در مقابل آمریکا نبودند و بیش از این حکومت را در راستای منافع روسیه و ارباب پوتین در ویرانی ایران یاری و حمایت نمیکردند.
جمهوری اسلامی در همه زمینه ها بازی را باخته است ، نه ملت رضایتمندی ، نه سرزمین آبادی ، نه زیرساخت های مناسبی ، نه متحد خارجی و نه پولی برای بازسازی توان منطقه ای...
همین امشب رفتار و گفتار حاکمان و حامیان ج اسلامی توسط اسراییل و آمریکا رصد می شود ، گزارش های جاسوسی از سری ترین جلسات و مخفیگاه های امن حکومت برای اسراییل فرستاده می شود و آمریکا بر مبنای این اطلاعات دست اول تصمیم گیری میکند.
در سایه حکمرانی جمهوری اسلامی هیچ راهی برای خارج شدن از ابربحران های ایجاد شده توسط نظام دینی وجود ندارد و این ابربحران ها در صورت تداوم موجودیت ایران را تهدید خواهند کرد.
صد البته که همین امروز هم خیلی دیر شده و ضربات جبران ناپذیری توسط ج اسلامی بر پیکر ایران وارد شده است.
حکومت تحت هیچ شرایطی اصلاح پذیر نیست و توان و اراده ی تغییر مسیر و جبران اشتباهات عدیده گذشته را هم ندارد.
اصلاح طلبان هم بیست سال کارآیی خودشان را نشان داده اند و در ایجاد بن بست موجود کمتر از اصولگرایان و انقلابیون مقصر نیستند.
آرمانی ترین راه برای عبور از این شرایط بحرانی:
اعلام پایان جمهوری اسلامی توسط شخص آقای خامنه ای ، تشکیل شورای گذار بدون نظارت و دخالت جمهوری اسلامی ، برگزاری انتخابات آزاد با نظارت بین المللی و بعد از استقرار حکومت جدید؛
بازنگری در سیاست های داخلی و خارجی
تغییر قوانین ملی و جدا کردن دین از سیاست
تلاش برای رفع تحریم ها
بازگشت ایرانیان و عفو عمومی
ایجاد بستر مناسب برای سرمایه گذاری خارجی
و برگزاری دادگاه های ملی با حضور هیئات منصفه های تخصصی برای محاکمه سران نظام و الیگارش ها و هرآنکس که در سایه حکمرانی جمهوری اسلامی به ایران و ایرانیان لطمه وارد کرده است.
راه دوم خیزش ملی ملت ایران برای توقف این حکمرانی و جلوگیری از وارد شدن ضربات بیشتر به پیکر ایران است.
و بدترین راه سکوت درمقابل رفتارهای خانمانسوز حکومت و دلبستن به مداخلات خارجی و سرنگونی سیستم توسط این مداخله گران هست...
متاسفانه با رصد افکار عمومی و تحرکات جامعه باید اعتراف کرد به راه اول و دوم امید چندانی نیست و ملت ایران علیرغم مشاهده دلار ۱۳۰ هزار تومانی ، ابرتورم و کمبود کالا ، چپاول منابع ملی و نابودی لحظه به لحظه ی ایران و خطر جنگ و تجزیه و فروپاشی ، همچنان سکوت اختیار کرده و منتظر سقوط جمهوری اسلامی با دعا و نفرین یا حمله اسراییل و آمریکا هست.
این ملت هنوز از تاریخ عبرت نگرفته و نمیداند هجوم خارجی باعث ایجاد آزادی و امنیت نمی شود و دل هیچ کشوری برای ملت ایران نسوخته و نخواهد سوخت.
همه دنبال منافع خودشان هستند ، جز ملت مثلا بزرگ ایران...
نظرات