نميدونم اسمِ ما رو چي ميزارن، ما كه ٣ روز بيشتر نميتونيم ايران بمونيم ولي وقتي برميگرديم از كيسه و روشور گرفته تا گندم شادونه و سمنو و غوره با خودمون مياريم كه بوي ايران ميده....

ما كه توي كشور خودمون مرفه بي درد و بيرونِ گود نشين صدامون ميزنن ولي بيرون از كشورمون غريبه ي جهان سوميِ ،

ما اسممون چيه؟

بيرونِ گود يعني... در بوستان نشستيم

اما به هر بهانه، با يادِ خانه هستيم

بيرونِ گود اينجاست، اينجا كه مالِ ما نيست...

اينجا كه سنگِ غربت، از فرقِ ما جدا نيست

جنگ و جنون و ثروت، ارگاسم هاي قدرت

در بطنِ اين قبيله، خون مُرده هاي غيرت

ما بي وطن پرنده، تاريخِ مرگِ زنده

ويروس هاي سيار، از يك غرورِ ژنده

 

شراره رضوي