حقیقت پا برجا – دانشجو

حقیقت پابرجا و درد آلود اینستکه آخوند نادان و ناتوان و خرافاتی، هشتاد و پنج میلیون انسان را در کشور خودشان زندانی کرده و بزور از آنها می خواهد که از او پیروی کنند. حاصل این زورگویی نابخردانه و این خودخواهی آخوندان ، سی و هشت سال عقب رفتن کشور و فقر و فحشا و خواری برای ایرانی بوده است.

دزدی دررژیم آخوندی

ببین آخوندِ شیادِ عبا پوش ++ عقیل وقصه اش کرده فراموش

بچاپد مالِ ملت از چپ و راست ++ بخندد بر من و تو تا بناگوش

آخوند فضول و زورگو

مفتخور، پرادعا و ناسپاسی و لعین ++ ملتی ازجهل وجورت درعذابست وغمین

می فریبی، زورگویی، میکُشی آزادگان ++ انگلی چون توچرا پرسه زَنَد روی زمین؟

آتشفشان خاموش

خوابند همه، غمکده بیدار ندارد   ++ مجروح فراوان و یکی یار ندارد

آخوندِ ستمکاربخود لرزد وگوید:  ++ این خلقِ ستمدوست؛ بما کار ندارد

آیا قربانیان اسید پاشی، خویشان اعدام شدگان، زندانیان، آوارگان، معتادان، مال باختگان، آزادگان و عدالت جویان، ودگراندیشان .. شبی را بدون فکر انتقام وعدالتخواهی ازآخوندان شرور ودار ودسته ی خائن آنها به صبح آورده اند؟

تا به کی؟

تا به کی شیخ دزدِ پشمالو   ++ خون خورد ازمن وتوچون زالو

خیز تا انگلان بر اندازیم     ++ ما نه کور و کریم و نی هالو

ژنِ خوبِ شیادان

چو اجدادِ ما جمله تازی بُوَد ++ ژِنِ خوبمان، حقه بازی بُوَد

تقییه و تفخیذ از دینِ ماست ++ و زن نزدِ ما بهرِ بازی بُوَد

بیگانه را بیرون کنیم

عبا وپشم وعمامه، کلام و وِردِ دیوانه ++ فریب وتقییه ی تازی، حدیٍثِ ِکذب وافسانه

عقب راندست این ملت، نموده خانه غمخانه ++ بپاخیزیم وازمیهن، برون ریزیم بیگانه

تازی زادگان دینفروش

دینفروشِ بی وطن دیوانه است   ++ دشمن دیرینه ی این خانه است

هیچ چیزش نیست چون ایرانیان ++ گو بعالم شیخِ شر، بیگانه است

امام مسلمین

امام مسلمین گر این امام ست  ++ عقیل وقصه اش کذبست ودامست

رئیس دزد و قاتل گشته قاضی ++ یقین دان کاراین مسلک تمام ست

بارکشِ آخوند

دینفروشم، زاهدم، روحانی یم ++ عامل جهل وغم و ویرانی یم

مال و بال وقدرتم، نادان دهد  ++ ضدِ عقل و دانش و دانایی یم

دوزخ ساز

جهنم آفریدی شیخ شیاد ++ زند خلقی زبیداد تو فریاد

یقینن رفتنت درمان دردست ++ جهانی ازنبودت میشود شاد

آخوند خود خواه

میزنی زِر، زر زدن فتوای توست ++ ابلهان و سودجو همراهِ توست

دین و الله را بهانه کرده ای ++ سود وقدرت، دینِ تو، الله توست

آگاهی زیربنای آزادی

ازآن آخوند بر کشور سوارست ++ که دانا کم ونادان بی شمارست

سپاهِ دانشِ ایرانِ خود شو ++ که نورافشاندنت درمانِ کارست

زن به آخوند

من زن ایرانی یم پابند تازی نیستم ++ نیم آدم داندم، تسلیم و راضی نیستم

قرنها پیش ازشما برکشورم شاه بوده ام ++ کوردل مرد از منست، اسباب بازی نیستم

زنِ پیشرو ایرانی

دُختِ ما از پسروی ناراضی ست ++ رسمِ تازی از برای تازی ست

آنکه با جت قاره ها پیموده است ++ خرسواری نزدِ او یک بازی ست

جنونِ ویرانگر

چگونه ملتی زار و زبون شد؟ ++ خرد هشت وخریدارِ جنون شد

به سعی پهلوی ها، کرد پرواز ++ زِکیدِ دینفروشان سرنگون شد

معجزه ی ملا

کُنَد ملا هزاران حقه بازی  ++ که بفروشد مزار ورسمِ تازی

نداند گفته و کردار زشتش ++ نموده ملتی بر کفر رازی

زیانِ اُمت زود باور

اصل ایرانست و توبازیچه ی بیگانه ای   ++ گولِ ملا می خوری، کور وکر ودیوانه ای

هموطن دردوزخ ست وکشورت درجا زند ++ تو بفکرِ حوریان وجنتِ افسانه ای

عشق ایران وآخونِد فراری

عشق ایران مانَد و آخوند نادان می رود ++ آنکه آمد با ریا و حدّ و زندان می رود

نان ما خورد وعدوی ما شد وکشتار کرد ++ ناسپاس وروسیا مغبون وگریان می رود

پوزش ازکورش

حقوقِ بشر با تو آغاز شد   ++ خرد پیشه با توهم آواز شد

دریغا که ما راه ِ تازی رویم ++ جهان با توهمراه وهمراز شد

رفت ِمن وبودنِ من از توست - دانشجو

من شیخ شرور، بودَم ازتوست           بر وَهم و گمان و باورِ توست

من مفت خورم ، سواریم ده              نذری زتو، خمس وصدقه از توست

فتوا بدهم من ازپس و پیش               دستور زِمن، اطاعت از توست

من حدّ زنم و کِشم بدارت                  صبر وغم وسوگواری از توست

قاضی زِمنست وحکم ِ قاضی              خون گریه بکن که زاری از توست

ایرانِ تو را، زِ تو ربودم                   بگرفتن آن به زور، با توست

پیوندِ شما زِ هم  گُسستم                   با خویش وخودی، ستیزه از توست

من زنده بجنگم و جهالت                  خون ازتو وپول وخواری از توست

بگزیده مرا پیامبر و دین                  باور بکنی، حماقت از توست

تازی پسرِ عموی خود کُشت              سینه زنی و عزاش با توست

اموالِ تو را به غیر دادم                   دزدی زِمن و شکایت از توست

من وعده دهم بهشت وحوری             خوش باوری وریاضت از توست

صد نسلِ تو را فریب دادم                 این دورِ تواست و نوبت توست

روزی که شوی علیم وآگاه                رفت ِمن وبودَنِ من از توست

در راهِ قلک چال و درکلاسِ معلمِ آگاه دانش آموزان این سروده را باهم خواهند خواند