سلام. دلتنگتان بودم. این اولین پست من پس از آن پست آخرم و آزادی سه‌ساعته‌ام است. نزدیک به هفت سال از عمرم درگیر زندان، دادگاه و دادسرا بود، و حالا هم اوضاع خوبی نداریم. فقط آمدم بگویم: درست است که همه‌مان در خطر مرگ و نابودی هستیم و شرایط به شدت وخیم است، اما قدرت ما هم کم نیست. آن‌قدر قوی هستیم که شاید بتوانیم ورق را برگردانیم. شاید مشت‌هایمان، اراده‌مان، از بمب‌ها و موشک‌ها نیرومندتر باشد.

رفیق همیشه‌تان سپیده قلیان