گئورگ والنتین فون مونته آف مورگنستیرنه زبانشناس نروژی و متخصص زبانهای هندوایرانی که در ۳ مارس ۱۹۷۸ ازین جهان درگذشت. از او پژوهشهای ارزشمندی دربارۀ الفبا و سیستم صوتی اوستا، زبانهای در مرز نابودی و فرهنگ بومی ایران و افغانستان به یادگار مانده است.

مورگنستیرنه زادهٔ اسلوی نروژ بود و در همان شهر هم از دنیا رفت. او میان سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۷۱ در کشورهای ایران، افغانستان، هندوستان و پاکستان به پژوهش‌های زبانی پرداخت. در ۱۹۲۴ با معرفی‌نامه‌ای از پادشاه نروژ به کابل نزد پادشاه افغانستان رفت. مورگنستیرنه، به‌جز کار بر روی زبان‌ها، پژوهش‌های ارزشمندی دربارهٔ زبان‌های در مرز نابودی، رقص‌های مربوط به روزگار پیش از مسلمانی و فرهنگ بومی را با ضبط فیلم و صدا و گرفتن عکس گردآوری نمود که اکنون حاصل آن پژوهش‌ها در کتابخانه ملی نروژ در دست است.

وی براساس پژوهشی که انجام داده بر این باور است که زبان شیرازی باستان نیز وجود داشته است. او با استناد به واژه teš «شپش» در شیرازی قدیم و در گویش کهن کلیمیان شیراز چنین احتمال داده که زبان باستانی دیگری در شیراز رایج بوده است.