دادبان:
خانواده سعید ماسوری در اطلاعیهای اعلام کردهاند:
«تبعید سعید ماسوری به زندان زاهدان؛ انتقالی تنبیهی پس از ۲۵ سال حبس
#سعید_ماسوری ، زندانی سیاسی که بیش از ۲۵ سال در زندانهای جمهوری اسلامی بهسر برده، بدون هیچ اطلاعرسانی قبلی و بدون ارائه حکم قانونی، به زندان زاهدان تبعید شد. این اقدام ناگهانی از سوی نهادهای امنیتی، در حالی صورت گرفته که او سالها در زندان #قزلحصار کرج نگهداری میشد و خانوادهاش برای امکان ملاقات، در نزدیکی این زندان سکونت داشتند.
تبعید به #زاهدان ـ یکی از محرومترین و پرخطرترین زندانهای کشور ـ اقدامی آشکار در راستای افزایش فشار و آزار روحی و جسمی این زندانی سیاسی و خانوادهاش محسوب میشود. این انتقال نهتنها حقوق اولیهی او در زمینهی ملاقات، درمان و امنیت را به خطر میاندازد، بلکه در ادامهی روند طولانیمدت فشار و محرومسازی هدفمند او از حقوق انسانیاش ارزیابی میشود.
سعید ماسوری از قدیمیترین زندانیان سیاسی ایران است که از سال ۱۳۷۹ تا امروز، ۲۵ سال از عمر خود را در زندان گذرانده است. تبعید او به زاهدان، زنگ خطری جدی برای وضعیت سلامت و امنیت اوست و باید با واکنش فوری نهادهای بینالمللی حقوق بشر مواجه شود.»
تبعید او در حال صورت گرفت که امروز بهروز احسانی و مهدی حسنی، دو زندانی سیاسی اعدام شدند، سعید ماسوری پیشتر در حمایت از این دو زندانی در نامهای نوشته بود:
«چگونه ممکن است که حتی بر اساس قوانین “خودنوشته” این رژیم، دو زندانی سیاسی، مهدی حسنی و بهروز احسانی، همزمان باغی (متهم به بغی)، محارب (متهم به محاربه)، و مفسد فیالارض باشند؟ چگونه ممکن است در پروندهای، نه قتلی رخ داده باشد، نه مقتولی وجود داشته باشد، نه شاکی و شکایتی مطرح شده باشد، نه خونی ریخته شده باشد، و نه ولیدم و طالب قصاصی در میان باشد، اما همچنان این دو زندانی مستحق اعدام شناخته شوند؟ اگر این اعدامها چیزی جز ایجاد رعب و وحشت، پاکسازی و ادامه کشتار مردم در خیابانها نیست، پس هدف از آن چیست؟»
برو به آدرس
نظرات