هرانا:
در پی انتقال گسترده زندانیان سیاسی و امنیتی از زندان اوین به زندان‌هایی چون قرچک ورامین، تهران بزرگ و قزلحصار کرج، گزارش‌ها حاکی از آن است که این جابجایی‌ها بدون رعایت اصولی نظیر تفکیک جرائم، شرایط زیستی مناسب، دسترسی به خدمات اولیه و حق تماس با خانواده‌ها صورت گرفته است. انتقال‌های ناگهانی و اجباری، در حالی انجام شده که اطلاع‌رسانی شفافی نیز از سوی نهادهای مسئول ارائه نشده و این امر نگرانی‌های جدی خانواده‌های زندانیان را در پی داشته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در پی تخریب بخشی از زندان اوین به‌دنبال حملات ارتش اسرائیل و انتقال زندانیان به زندان‌های دیگر، گروهی از زندانیان سیاسی در زندان های قرچک ورامین، تهران بزرگ و قزلحصار، با مشکلات متعددی مواجه شده اند.
حمله به زندان اوین علاوه بر وارد آوردن خسارات زیرساختی، موجب بحران روانی و نگرانی‌های جدی برای خانواده‌های زندانیان شده است. تا زمان تنظیم این گزارش، مسئولان مربوطه اطلاع‌رسانی شفافی درباره وضعیت و شرایط نگهداری زندانیان منتقل‌شده ارائه نکرده‌اند.
علاوه بر زندانیان محبوس در بندهای عمومی، نگرانی زیادی در مورد سرنوشت زندانیان محبوس در بندهای امنیتی زندان اوین مانند بند ۲۰۹، ۲ الف و بند حفاظت قوه قضاییه وجود دارد که هویت بسیاری از آنان نامعلوم بوده و مشخص نیست پس از تخریب های ناشی از انفجار چه سرنوشتی پیدا کرده اند.
خبرگزاری هرانا در پیگیری‌های خود با تعدادی از کارکنان زندان و اعضای خانواده برخی از زندانیان، به بررسی وضعیت افراد منتقل‌شده و به طور خاص زندانیان سیاسی به زندان‌های قزلحصار، تهران بزرگ و قرچک ورامین پرداخته است:
ازدحام و تراکم جمعیت
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، پس از انتقال گسترده زندانیان سیاسی مرد از زندان اوین، بیش از ۷۰ نفر به واحد قرنطینه ۳ زندان قزلحصار کرج منتقل شده‌اند. این افراد با کمبود شدید امکانات اولیه و محدودیت در ارتباط با خانواده‌ها مواجه‌اند.
پس از اینکه زنان زندانی سیاسی به‌طور ناگهانی و اجباری به زندان قرچک ورامین منتقل شدند. ابتدا در بند قرنطینه‌ای کوچک و غیربهداشتی نگهداری شده و سپس به سالن ورزشی فاقد هرگونه تجهیزات، از جمله تخت، منتقل شدند؛ فضایی با تنها چند سرویس بهداشتی محدود. پس از مدتی، این زندانیان مجدداً به بند قرنطینه بازگردانده شده‌اند و در شرایطی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم و استانداردهای حداقلی زیستی به‌سر می‌برند.
در زندان تهران بزرگ نیز زندانیان در سالن‌های ۳ و ۴ تیپ ۲، در اتاق‌هایی چند برابر ظرفیت رسمی ۲۰ نفر در هر اتاق اسکان یافته‌اند. این تراکم شدید باعث گسترش پدیده کف‌خوابی، افزایش تنش‌های درون‌بندی و افت شدید سطح بهداشت عمومی شده است.
عدم بهداشت و شرایط نامناسب زیستی
شرایط بهداشتی در زندان‌های قرچک و تهران بزرگ به‌شدت نامناسب گزارش شده است. اعضای یکی از خانواده زندانیان زن منتقل شده به زندان قرچک به هرانا گفت: در سالن ورزشی و بند قرنطینه این زندان، تنها دو سرویس بهداشتی و یک حمام برای ده‌ها زندانی وجود دارد. فضای قرنطینه بسیار کوچک و غیربهداشتی است و در هوای گرم تابستان، امکان استفاده از هواخوری‌ها عملاً وجود ندارد. گزارش‌ها از نفوذ حشرات و جانوران موذی مانند رتیل، موش و حتی مار به فضای خواب زندانیان حکایت دارد.
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، در زندان تهران بزرگ نیز وضعیت مشابهی برقرار است؛ به‌طوری‌که برای هر ۷۰ تا ۸۰ زندانی، تنها یک سرویس بهداشتی، یک روشویی و یک حمام اختصاص داده شده است. این کمبود امکانات بهداشتی، خطر شیوع بیماری‌های عفونی و پوستی را به‌طور جدی افزایش داده و سلامت زندانیان را به مخاطره انداخته است.
برو به آدرس
نظرات