در این یک سال که شورایی به اصطلاح ملی‌ تشکیل شد ما شاهد یک هرج و مرج بوده و هستیم و از آغاز جز تفرقه افکنی در میان افرادی که سالها با جون و دل برای آزادی کشورمان فعالیت کردند و خنثا کردن فعالیتهای آنها چیز دیگری ندیدیم.

در بحبوحهٔ انتخابات، اجلاس خود را در پاریس برگزار کردند و این باعث شد که برای اولین بار فعالین سیاسی به جای تظاهرات جلوی صندوقهای رایگیری برای جمهوری اسلامی و آگاه کردن مجامع بین‌‌المللی در مورد آقای روحانی و کابینه او سرگرم شورا و مسائل پیرامون آن شوند.

ای کاش اقلا این شورا برنامه ای پیش بینی و تهیه کرده بود تا ما بعد از تشکیل آن حد اقل دلخوش میشودیم و فایدهای در تشکیل آن می‌‌دیدیم ولی‌ این شورا حرکتهای سیاسی درست انجام نداده تا جایی‌ که امروز ما شاهد مذاکرات سران رژیم خونخوار اسلامی با آمریکا هستیم ، حتا جلوی سازمان ملل برای آمدن روحانی از طرف اپوزیسیون برانداز برنامه ریزی‌ نشده. همگی‌ منتظر حرکتهای این شورای یعنی ملی و پیشرومبارزاتی هستند و این شورا و اعضای آن فقط سرگرم جنگهای داخلی‌ و مسائل خودی وغیرخودی هستند.

چه باید کرد؟؟ نشست و با سکوت خود شاهد بود رژیمی که با "مرگ بر آمریکا" سر کار آمد و تا به امروز جان هموطن ما را گرفته به راحتی‌ بیاید و با غرب رابطه برقرار کند، سفارت باز کنند و ما بعد از این همه فعالیت در خارج دست بشوییم و خانه نشین شویم؟؟؟

آیا این شورا امروز نباید دست همکاری به سوی افرادی صالح دراز کند و هرچه سریعتر یک کمپین یادآوری برای جنایت جمهوری اسلامی را در رسانه‌های فارسی زبان‌ و غیره‌ شروع کند و به دنیا یاد آور شود که ما ایرانیها در فردای آزاد ایران هرگز یادمان نخواهد رفت که آنها با یک حکومت خونخوار دست همکاری دادند.

به نظر من امروز این وظیفه ملی بر عهده شاهزاده رضا پهلوی میباشد که فقط ایشان میتواند این کشتی‌ که به سرعت دارد غرق میشود را تا دیرتر نشده نجات دهند. ایشان باید شورایی که در حد لیاقت ایشان{ شاهزاده رضا پهلوی } باشد پایگذاری و با افرادی که صلاحیت در کنار ایشان قرار گرفتن ولیاقت هدایت چنین کاری بزرگ را داشته باشند جمع آوری نمایند . امیدوارم تا دیرتر از این نشود این نیروهای پراکنده را بتوان سر و سامان داد تا بدور از تفرقه ، دست در دست یکدیگرگذاشت و بتوانیم با دشمن واقعی‌ که جمهوری اسلامیست نه دیگر مبارزین بجنگیم.

به آرزوی آن روز

رخسان گنجی