فریبرز سروش

کی میشه آفتاب در بیاد
این برفا رو آب بکنه
بلبلا رو بیدار کنه
کلاغا رو خواب بکنه

کی میشه بارون بزنه
از خوابمون بپرونه
آوازه خون پیر شهر
یه شعر تازه بخونه

کی میشه رو مناره‌ها
بادکنکا رو نخ بدیم
وقت دروی گندما
یه کاسه به ملخ بدیم

کی میشه توی مزرعه
مترسکا رو برداریم
به جای اون یه شاخه گل
هر گلی باشه بکاریم

آروز خواب عاشقاس
یعنی که تعبیر نداره
عاشق نمی‌میره ولی
مرده که تقصیر نداره

حریف گرگا نمیشیم
اگه نخوایم با هم باشیم
دیو بی شاخ و دم میشیم
اگه نخوایم آدم باشیم

حیفه که کینه جای مهر
ناقه‌ی قافله باشه
کی میشه بین من و تو
یه خنده فاصله باشه

کی میشه مردن بمیره
زندگی رو به ما کنه
یکی بیاد یکی بیاد
قفل دلا رو  وا کنه

هیشکی به فکر هیشکی نیست
هر کی یه جور تلف میشه
دار و ندار گل سرخ
مهریه‌ي علف میشه

یکی به شکل من و تو
همیشه دنبالمونه
بدون دوست داشتن اون
سقوط ما بالمونه

کی میشه آفتاب در بیاد
این برفا رو أب بکنه
بلبلا رو بیدار کنه
کلاغا رو خواب بکنه

کی میشه بارون بزنه
از خوابمون بپرونه
آوازه خون پیر شهر
یه شعر تازه بخونه