از سر استیصال و نومیدی است و یا باور قلبی، در سرکوفت ایرانیان که فاشیسم خونریز و اصلاح ناپذیر دینی بر آنان حکومت میکند، "خلایق هر چه لایق" از سوی برخی بسیار شنیده میشود.

البته ایندست افراد بخاطر نمی آورند که بیشمار آزادگان غالباً گمنام جان شیرین در راه رهایی ایران و ایرانی داده و اسارتگاه های ایران پُر است از آنانی که به انحای گوناگون علیه فاشیسم دینی قد علم کرده اند.

به گمان من، حداقل شکرانۀ در آزادی زندگی کردن، حمایت از آنانی است که در درون کشور علیه ستم بی انتها مبارزه میکنند.

خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گزارش میدهد:

"محمد نجفی وکیل دادگستری و فعال در زمینه حقوق بشر عصر امروز در شهر شازند [اراک] درحالی‌که روی پیراهن خود نوشته بود «عاشورای ۸۸» در خیابان بازداشت شد."

بالا بخشی از نوشتۀ سه ماه پیش بمناسبت دستگیری محمد نجفی است، دیروز این ایرانی باشرف که مدت کوتاهی است از اسارتگاه رها شده را پس از انتشار این ویدیو که در پشتیبانی از کارگران گرسنه و بی پناه گرفته است باز فاشیست ها  به اسارت گرفتند. سکوت نباید کرد:

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

عکس بالا؛ ایرونی باشرف در کنار بانو نسرین ستوده.

سخنرانی شجاعانه سال پیش ایرونی با شرف اینجا.