نقشی برجسته که تسخیر شوش را به دستِ آشور به تصویر کشیده را در بالا می بینیم.
جنگ شوش آخرین جنگ از مابین عیلام (از سلسله‌های بومی جنوب غرب فلات ایران، پیش از ورود آریایی‌ها بود که در حدود سه هزار سال حاکمیت خود، توانست بر سومر و بابل مسلط شود) و دولت آشور (سرزمینی کهن در بخش میانی رود دجله و کوهستان‌های مجاور آن) بود که با پیروزی آشور بانیپال (آخرین فرمانروای مقتدر آشوریان بود که جانشین پدرش اسرحدون شد) پادشاه نیرومند آشور، به پایان رسید.
زمان این جنگ در سال ۶۴۵ پیش از میلادی و ۶۳۶ پیش از میلادی ذکر شده‌است. در مورد زمان این جنگ اختلاف در منابع وجود دارد. کتیبه آشور بانیپال در باره فتح و نابودی عیلام چنین می‌گوید:
تمام خاک شهر شوشان و شهر ماداکتو و شهرهای دیگر را با توبره به آشور کشیدم و در مدت یک ماه و یک روز کشور عیلام را با همه پهنای آن، جاروب کردم. من این کشور را از چارپایان و گوسپند و نیز از نغمه‌های موسیقی بی‌بهره ساختم و به درندگان، ماران، جانوران و آهوان رخصت دادم که آن را فرو گیرند.
ممنون شراب عزیز. خب آشور بانیپال همه‌ی این کارها رو کرد. آخرش چی شد؟ چه منفعتی داشت؟ چه گلی به سر بشریت کرد؟ چه راحت خون ریخته میشه...
جنگ و خون ریزی با سرشت آدمهای جاه طلب و متکبر آمیخته است ، زیرا حیات و ماندگاری خود را در آن می بینند. اصولاً دادگاه عدل الهی برای این دسته خونریز که در همه سوی این جهان خصوصا خاورمیانه به حکمرانی مشغول هستند، یک توهمی بیش نیست وگرنه محال بود دست به چنین کشتارهای حیرت انگیزی بزنند و ما در این نمایش تماشاگرانی بیش نیستیم !