٨ ژوئن ١٩٧٢، دقیقا پنجاه سال پیش.
نام او "کیم فوک" است. Phuc به ویتنامی یعنی "شادی". او اکنون در کانادا زندگی می‌کند و از آن مهلکه جهنمی جان سالم به در برده است.
در این عکس معروف، یک دختر ٩ ساله است. او نمی دود، فرار می کند. میان کودکان دیگر، فقط او برهنه است و فریاد می زند ...
چند دقیقه پیش، روستای او، ترانگ بانگ در جنوب ویتنام، در ۶۵ کیلومتری سایگون مورد هدف بمب ناپالم قرار گرفته است، یک سلاح شیمیایی که به عنوان بمب آتش‌زا استفاده می شود. هنگام انفجار ناپالم، نوعی مایع لزج به تن دخترک چسپیده و لباس‌های او را ذوب کرده یا بهتر است بگوییم سوزانده است ... از شدت درد فریاد می زند و به سمت عکاس می دود. وحشت را می‌توان در چشمان او خواند.
عکاس، "نیک اوت" نام دارد. ٢١ سال بیشتر ندارد. عکس را در کسری از ثانیه می‌گیرد و دخترک را سوار ماشین می‌کند و روانه بیمارستان.
"دختر ناپالمی" چند روز بعد در یک روزنامه تورنتو چاپ شد و سپس در نیویورک تایمز و لس‌آنجلس تایمز. جنگ ویتنام چهره و نماد خودش را یافت ...
"اوت" آن سال با این عکس برنده جایزه پولیتزر شد.
نظرات