غروب رفتیم «نایت کلاب» از داغ دل مشروب خوردیم تا اینجا! حالا توی بار چقدر دخترای تایلندی فیلیپینی تیغ مان زدند یادم نیست. بیرون که آمدیم هوا خنک بود. تاریکی سر شب را باد پس می زد و بوی شط را به اینطرف می آورد. تابلو نئون هتل پرشین پُر نور بود. پرویز مَست و خراب لنگه های چوبی در نایت کلاب را بوسید و گفت بدرود!

نایت کلاب