ما،  درین زندگی_ 

نسل_ معاصر  به   جهان

بوده ایم  شاهد_ 

 بس  آتش_ سوزنده  به جان

مردمان در غصه و غم 

بی قرار و سر گریبان

ما، دگر هر گز  ندیدیم

چهره ای  را  شادمان

ما  شدیم    حیران

ازین  گشت_   زمان

 یا  که   نومید   از   

چنین   وضع_   جهان

بر هر کجا رو آوریم

یا هر کجا  را بنگریم

بر مسندند بس ناکسان/

این حاکمان، دجال ها

گاهی ، حکایت ساختن

هر دم ، دروغی بافتن

بر آن و اینان تاختن

سرخوش از آن جنجال ها

قلب ما ، ا ز كجا ست می گیرد

ز آدمیزادگان_ بی فرهنگ

 خیره چشمان_ کا هل_ دل سنگ

تلخ و چهره ، هما ره پر آ ژنگ

 بردگان_ سلاله ی نیرنگ

متواری ،  ز شادی و آهنگ

ما،    شاهد_  این   فاجعه ی_

عصر_ جدیدیم 

ما،   ناظر_  این   واقعه ی_

 شوم__  پلیدیم

در   بستر_   این 

گسترش_   پخش_  کرونا

بس  مرگ درین سو 

و در آن سو که به  دیدیم

زندگی رنج ست و درد

و پهنه ی پیوسته حرمان

محنتی کان را نباشد 

چاره ای  و یا که درمان

بوده ایم  شاهد_  بس

آتش_ سوزنده  به جان

ما،  درین زندگی_ 

نسل_ معاصر  به   جهان

دکتر منوچهر سعادت نوری

یادداشت ها و سروده های پایانی