احمد حیدری

سردار جعفری فرمانده سابق سپاه و فعلی قرار بقیة الله گفته است: «از سال 86 مقابله با جنگ نرم به سپاه ابلاغ شد و در همین راستا تشکیل سپاه‌های استانی با مأموریت مقابله با جنگ نرم آغاز شد. بعد ما ساختار مناسبی برای این کار تدوین کردیم تا اینکه در پایان سال 97 به این اطمینان رسیدیم که اگر تهدید نظامی و امنیتی پیش آید، قدرت ما به حدی رسیده است که می‌تواند به راحتی با دشمن مقابله کند. در عرصه امنیتی هم در این فتنه‌ای که اخیراً پیش آمد علی رغم آمادگی دشمن، ظرف دو سه روز حل شد».

دقت در این «سخن و نگاه» که متأسفانه سخن و نگاه غالب مسئولان در کشور است، این پیام را به گوش می‎رساند که مسئولان رده بالای نظام بخصوص مسئولان امنیتی که بیشترین قدرت را دارند، اتفاق آبان‌ماه یا وجهه غالب آن را نه اعتراض مردم مستضعف به نابسامانی‌ها، که جنگ نرم دشمن می‌شمارند که خوشبختانه توانسته‌اند با قدرت، ظرف دو سه روز آن را کنترل کرده و پشت سر بگذارند!

بعد از اعتراضات آبان همه کارشناسان، جامعه شناسان و اقتصاددانان به صراحت اعلام کردند که اعتراضات بنزینی آبان، دمل چرکینی بود که با بهانه گران شدن بنزین سر باز کرد و این اعتراضات از سال‌ها پیش در سینه‌ها حبس شده و با گران شدن بنزین منفجر شد و به یکباره تقریبا سراسر کشور را فراگرفت و گر چه به هر قیمت دوباره این دمل به هم آمده، ولی تا زمانی که عوامل پیدایش و چرکینی این دمل موجود باشد، هر آن امکانِ سرباز کردن انفجاری دوباره آن وجود دارد و بسته شدن آن، نه درمانی و طبیعی، بلکه قسری و در اثر فشار زیاد بوده است و به قول معروف «قسر دوام ندارد».

همگان اعتراف دارند که شروع و گستره و اوج این اعتراضات بی‌سابقه در عمر 40 ساله نظام، نه شهرهای مرکزی، نه محله‌های مرفه نشین و نه با شرکت طبقه متوسط و مرفّه، بلکه در شهرهای حاشیه و حاشیه شهرها و محله‌های فقیر نشین و با شرکت مردم مستضعف بوده و کشته‌ها و مجروحان حادثه هم از همین گروه هستند. اگر در جایی هم افرادی از دشمنان داخلی یا خارجی دخالت کرده‌اند، نادر و موردی بوده است.

آنچه واقع شده انفجار خشم مستضعفانی بود که بانیان این انقلاب بودند و به این نظام دل بسته بودند و برآمدن آمال خود را در پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی می‌دیدند و برای استقرار این نظام، جان و مال دادند و حالا می‌بینند 40 سال است با عنوان «استکبارستیزی» به مقاومت و تحمل گرسنگی، فقر، بی‌سامانی و ... دعوت می‌شوند و هیچ افق امیدوار کننده و روشنی هم پیش چشم خود نمی‌بینند و در همه این مدت، با چشم خود دیده‌اند که طبقه مرفه جدیدی سر برآورده که صاحب آلاف و الوفند و هر روز خبر چپاول‌های نجومی‌شان گوش‌ها را می‌آزاد و سردار املاک نجومی‌اش در رؤیای تسخیر مجلس و آن دیگریِ ضد برجامش در رؤیای تسخیر کرسی ریاست جمهوری و ...؛ آن هم در سایه رانت بی‌نظیر نظارت استصوابی و بیرون راندن رقیب و دلسرد کردن مردم است و حالا هم از زبان فرمانده سابق سپاه و فرمانده فعلی قرارگاه بقیه الله می‌شنوند که فتنه آبان ساخته دشمنان بود! و ظرف 2تا 3 روز مهار شد!

مردم معترض با خود می‌گویند یعنی گوش شنوایی برای دردهای ما نیست؟ کسی صدای ما را نشنیده؟ دلیل اعتراض ما را نفهمیده؟ بنایی بر اصلاح امور نابسامانی که ما را به خروش واداشته، ندارند؟ آیا همچون همیشه می‌خواهند با استناد خروش اعتراضمان به خارج و دشمن خارجی، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند؟ و ...

کاش مسئولان بالای نظام تا دیر نشده از شنیدن و بها دادن و انتشار این تحلیل‌های امنیتی «خشم‌افزا» جلوگیری کرده و با میدان دادن به کارشناسان، اقتصاددانان و جامعه شناسان مستقل و غیر وابسته به نهادها، به واکاوی دقیق اعتراضات آبان و ریشه‌های آن بپردازند و در صدد زدودن عوامل ایجاد کننده‌اش برآیند که به قول مرحوم سپهری: «چه زود دیر می‌شود!»