جریانات چپ همواره خود را مدافع حق آزادی بیان می دانند، و پرچم دمکراسی خواهی را چماقی کردند برای باورهای دگر اندیش به ویژه نیروهای ناسیونالیست، تا بدین گونه باورهای پوسیده و خطرناک خویش را به کرسی قدرت بنشانند.

روز کارگر در شهر استکهلم عده ای از نیروهای ناسیونالیست که هوادار پادشاهی بودند با در دست داشتن پرچم شیروخورشید که نماد هویت ایرانی است، برای نشان دادن اهمیت مقوله ای به نام کارگر در تظاهراتی که بدین منظور در سوئد برگزار می شود، شرکت کردند.

حضور هواداران پادشاهی که به دعوت سازمان میهن سالاری گرد هم آمده بودند با اعتراضات شدید الحنی از سوی جریانات چپ به ویژه چپ های ایرانی مواجه شد.

در نخستین گام نیروهای پادشاهی را تهدید کردند که بایستی صحنه را خالی کنند اما با استقامت نیروهای پادشاهی، نیروهای چپ تصمیم به ضرب و شتم هواداران پادشاهی گرفتند، که خوشبختانه با حضور به موقع پلیس سوئد قائله ختم به خیر شد، و نیروهای پادشاهی تا آخر تظاهرات توانستند حضور داشته باشند و با شعارهای (کارگر حمایتت میکنیم _حمایت از کارگر بازگشت پادشاهی) از کارگران ایران پشتیبانی کنند.

شخصی که عینک زده از نیروهای چپ است که برای ضرب و شتم به نیروهای پادشاهی حمله ور شد که پلیس جلوی این شخص خاطی را گرفت

اما فارق از هر گونه گرایش سیاسی حذف دگر اندیش یکی از مقولات بسیار خطرناک فضای سیاسی ایران است، نداشتن تحمل دگر اندیش در فردای ایران میتواند بسیار خطرناک باشد.

همانگونه که اشاره کردم جریانات چپ در رادیو و تلویزیونهای خویش دم از آزادی بیان و حقوق جهان شمول بشر میزنند، اما در عمل به صورت فاشیستی با دگر اندیشان خویش برخورد میکنند، از این برخوردها من از جریان مذکور بارها دیده ام، به مانندتظاهرات 4 آگوست که به منظور مخالفت با اسلامگرایی برگزار شد و چپ ها در نقش مدافع یار دیرینه خویش یعنی اسلام پا به میدان جنگ گذاشتند و با افتخار با 3000 نفر به 50 تن که ما بودیم یورش آوردند، و با سنگ و چوب به جان ما افتادند، و در آخر با بی شرمی برای توجیه رفتار خشن خویش نام ما را فاشیست نهادند.

از این برخوردها در حکومتهای توتالیته به وضوح مشاهده میشود، به مانند حاکمیت ایران که به راحتی به مخالفین خودش انگ میزند و پس از آن دگراندیشانش را به میز محاکمه میکشاند، و یا در حکومتهایی به مانند کره شمالی که رهبری فردی دیکتاتور به نام  (کیم ایل سونگ) تمام صدای های مخالف را در کشورش خاموش کرده بود و هم اکنون پسر این فرد به نام (کیم جونگ ایل) از کره شمالی یک جهنم واقعی درست کرده است.

براستی چشم انداز به قدرت رسیدن نیروهای چپ در ایران با این رفتارهایشان به کجا خواهد رسید؟

برای نمونه خوشبختانه هنوز نیروهای چپ به قدرت سیاسی در ایران نرسیده اند و در رفتارهای خویش اندکی صادق نبودند که بروند در کشورهای کمونیستی زندگی کنند و همگی در کشورهای امپریالیستی در حال گذران زندگی خویش می باشند و در این کشورهای با وجود محترم شمردن حق آزادی بیان بارها ما نیروهای پادشاهی خواه را تهدید به ضرب شتم کردند (به مانند روز کارگر که در جلوی چشم همگان میخواستند شخص من را مورد ضرب شتم قرار دهند)

اگر اینان در فردای ایران به قدرت سیاسی برسند تکلیف ما پادشاهی خواهان و نیروهای میهنی چه میشود؟

براستی تکلیف آثار باستانی ایران با وجود کینه عمیقی که شوروی از فرهنگ ایران دارد چه میشود؟

میگویم شوری برای اینکه نیروهای چپ ایرانی در روز کارگر با افتخار پرچم شوروی را در دستانشان داشتند و از استالین به نیکی یاد میکردند، به عکس زیر توجه بفرمایید:

چشم انداز فردای ایران با جریانات چپ بسیار سیاه و تاریک میباشد اینان در استکهلم اگر توان داشتند بارها من به جوخه های اعدام به مانند عصر استالین سپرده میشدم.

بنابراین بایستی از هم اکنون اقدامی در خور کرد، در نخستین گام بایستی تمام گروهای سیاسی را مجبور به پذیرش باورمندی به دمکراسی در چارچوب بیانیه جهان شمول حقوق بشر و همه پیوست های آن نمود، و پس از آن رفتارهای نیروهای سیاسی را زیر نظر گرفت .

امیدوارم این چند خط نوشته باعث شود بزرگان جریانات چپ اندکی به خود بیایند و شاگردان این دیدگاه  سیاسی را تربیت کنند تا دیگر اینگونه گاف سیاسی ندهند زیرا ما نیز برای رسیدن ایران به دمکراسی جانمان را خواهیم داد و ایستادند در برابر چند نیروی رده دهم کمونیست در شهر استکهلم کار بسیار آسانی برای ما هست که در یکسال گذشته در تمام عرصه ها به اینان این مهم را نشان داده ایم، و هیچگاه صحنه را خالی نکرده ایم.

و باز هم امیدوارم اینان بدانند در کشورهای اروپایی دمکراسی مطلق وجود دارد و نمیتوانند آوای ما را خاموش کنند، پس بهتر این است به دمکراسی احترام گذاشته و بدان چیزی که میگویند عمل کنند و یا اینکه چهرهای راستین خویش را نشان دهند و به مانند اسطوره خویش جناب استالین بزنن به سیم آخر که اینگونه به مراتب با شرافت تر است تا زمانیکه بگویند ما دمکراتیم اما بخواهند دگر اندیش خویش را حذف نمایند.

نگارنده: امید دانا

ویدیو گزارش از روز کارگر و حمله جریانات چپ به پادشاهی خواهان