اگر بناست خلق و خوی مردم، حکومت را تعیین کند، مای مردم چه تلاشی برای بیرون آمدن از تنظیمات کارخانه‌ی حکومتی/خانوادگی/آموزش و پرورشی خود به عنوان «قربانی» کردیم؟ مسلما هیچ؛ زیرا هنوز هم مردم خود را قربانی می‌دانند و هنوز هم بی‌آن‌که عادت خود را تغییر دهند، می‌گویند من هم قربانی شرایط‌م که دارم از تو دزدی کوچکی می‌کنم و فقط بلدم حرف را بپیچانم به جای این‌که صاف و شفاف حرف بزنم و مسئولیت قبول کنم و از بقیه هم مسئولیت‌پذیری بخواهم.

خود-قربانی-پندارِ ایرانی