ماجرای حمله‌ی مغول به ژاپن ـــ بسیار خواندنی و درس گرفتنی است، قوبلای خان (یکی از نوادگان چنگیز خان بود که بین سال‌های ۱۲۶۰ تا ۱۲۹۴ میلادی حکومت کرد) امپراتور مغول پس از مسلط شدن بر چین شمالی و اشغال پادشاهی گوریو (کُره)، شش بار سفیرانی به ژاپن فرستاد و خواستار اظهار انقیاد ژاپن و شناسایی و قبول برتری چین در شرق آسیا توسط ژاپن شد اما فرماندار نظامی ژاپن هر بار این سفیران را بدون پاسخ گذاشت و به حالت آماده‌باش جهت حمله درآمد.
حمله نخست مغول نبرد بون‌ای نام دارد و در سال ۱۲۷۴ میلادی رخ داد، در این حمله با وجود برتری نظامی و پیشروی سپاهیان امپراتوری مغول، سربازان پس از یک روز نبرد شدید، هنگام شب عقب‌نشینی کرده و به کشتی‌هایشان بازگشتند، حوادثی که بعد از سوار شدن سربازان مهاجم به کشتی‌ها رخ داده و باعث برنگشتن بیش از نیمی از این سربازان به سرزمین چین شده، هنوز در پرده‌ای از ابهام باقی مانده است.
وقوع حمله‌ی دوم مغول به نام نبرد کوآن، در سال ۱۲۸۱ میلادی بوده است، در حمله‌ی دوم دو ناوگان با فاصله‌ی زمانی و عدم هماهنگی از کشور گوریو و کشور چین جنوبی، که به تازگی به تصرف مغول درآمده بود، به حرکت درآمدند، هر چند توسط ناوگان اول حملاتی به چند جزیره صورت گرفت اما توفان شدید، لشکر مشترک مهاجم را از انجام حمله‌ی اصلی و پیاده شدن در خاک ژاپن بازداشت؛ و این حمله با شکست کامل مغول پایان یافت.
توفان شدیدی که کشتی مهاجمان را در هم کوبید، بعدها باد الهی یا کامی‌کازه نامیده شد، به جز اشغال ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم، این دو حمله به ژاپن تنها حمله‌ای بوده است که با هدف اشغال این سرزمین، توسط یک نیروی خارجی در طی تمام تاریخ این کشور، صورت گرفته است.
حال پس از گذشتِ چند قرن ـــ این مغولها هستند که در عرصه‌ای ورزش (سومو، با ۱۵۰۰ سال سابقه، در این رشته دو کشتی‌گیر سعی میکنند حریف را از رینگ مدور خارج کنند یا یک جای بدن او غیر از کف پایش را به زمین برسانند) ـــ ژاپن را فتح کرده و عناوینِ قهرمانی را یکی پس از دیگری از آنِ خود میکنند، امروز تِرونوفوجی هارو'اُ با شکست دادنِ قهرمان ژاپنی (تاکاکِیشو) ـــ چهارمین عنوانِ قهرمانی خود را کسب کرد، ژاپنی‌ها تا آخرین لحظه که تاکاکیشو بازی اول را از ترونوفوجی برد ـــ مطمئن بودند که تاکاکیشو فاتح خواهد بود، اما اینگونه نشد و یک مغولِ دیگر (تا الان دو مغول فاتحِ به تمام معنای این بازی‌ها بودند، یکی از آنها چندی پیش بازنشسته شد) ژاپن را فتح کرد.
خیلی جالب بود ، زمانیکه من ژاپن بودم ، دو برادر جوان بنام واکا هانادا و تاکاهانادا چند بار قهرمان شدند منم از هیجان زیاد کشتی سومو لذت میبردم ، ممنون شراب قرمز عزیز یاد سومو انداختی سپاس
منظور شما تاکانوهانا ـــ از خانواده‌ی اصیل و قدیمی کوجی است که همین الان یکی از برادرزاده‌های وی در دسته‌ی نوجوانان ـــ مشغول به گذراندنِ مدارجِ قهرمانی سومو است.
البته مسابقاتِ سومو از سالِ ۲۰۰۰ میلادی کاملا تغییر کرده و قوانینِ جدیدی به صحنه‌ی مسابقه وارد شدند، الان به مراتب برنده شدن در یک بازی سخت و قهرمان شدنِ دو بار پشتِ سرِ هم ـــ (مغولها فعلا این شرطِ سختی را کنار گذاشتند) سخت تر است.
من از سالِ ۹۲ میلادی ـــ در اولین سفری که به ژاپن داشتم - دلباخته‌ی این ورزش شدم، اول اینکه در لژیون به ما درسِ جودوی برزیلی می‌‌دادند، کم و بیش قوانین را می‌‌شناختم.
جالب اینجاست که مغولها فنونِ کشتی آزاد را که ایرانیان بنیان گذاشتند ـــ به حدِ زیاد در سومو استفاده میکنند، یکی از دلایل علاقه‌ی من به این ورزش ـــ همین است.
ژاپنی‌ها از اینکه به خارجی‌‌ها اجازه‌ی ورود به این ورزش را دادند ـــ سخت پشیمانند، مثلِ جریانِ کاراته و جودو!