شکوه میرزادگی

طلایی مدیرعامل توسعه صنایع دستی  اعلام کرد که از ۵۴ کاروانسرایی که در فهرست میراث ملی و جهانی ایرانیان هستند ۳۴ کاروانسرا را برای «مرمت و احیا» به بخش خصوصی واگذار کرده اند.

روشن نیست که «بخش خصوصی» با این کاروانسراها که کاملا سلامت و سرپا هستند چه می خواهد بکند؟ و پس از چندی این آثار تبدیل به چه خواهند شد؟ هتل؟ قهوه خانه؟ رستوران، حسینه، تکیه ، و ..؟

جناب مدیر عامل همچین گفت واگذاری این آثار تعارض حقوقی با ثبت جهانی ندارد و برای نمونه از کارونسرای آهوان سمنان گفت: که در اختیار ستاد اجرایی فرمان امام (ره) قرار دارد. و کاروانسراهایی مانند بیستون و سعدالسلطنه که خدماتی هم به مردم خدمات ارائه می دهند.

البته او توضیح نداد که «ستاد اجرایی امام» و دیگر موسسات یا سرمایه دارهای وابسته با دست انداختن روی این آثار ملی – جهانی چه کار مثبتی انجام داده یا خواهند داد؟

باید توجه داشت که تا کنون بیشتر آثاری که به بخش خصوصی واگذار شده پس از چندی یا از شکل و شمایل اصلی خود بیرون آمده و ارزش تاریخی خود را از دست داده و یا به شکل ویرانه ای رها شده است.

نباید فراموش کرد که مالکان اصلی آثار تاریخی – فرهنگی مردمان ایران هستند و نه حکومت

———

در چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو (۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳)  ۵۴ کاروانسرای تاریخی ایران در فهرست جهانی به ثبت رسید