پرویز فرقانی

زبس تقه زدُم دپرس شُدوم مو
دچار آرتروز و نقرس شودوم مو
زصُب تاشب کنومْ‌حل مشکل خلق
گمونوم یک کمی آبسِس شودوم مو

شبِ‌جمعه «پتیشن» می‌کُنوم مو
رها از هرقفس «پِن» می‌کنوم مو
به حیله خشتک دیکتاتوران را
بپا برفرقِ «بیگ بن» می‌کنوم مو

شهید راه فیس بوکوم عزیزوم
به جنگ دیجیتال کوکُم عزیزوم
هزینه داده‌اُم ای‌بس دراین راه
دوتا لپ‌تاپ و نوت‌بوکوم عزیزوم

زغم دوری کنوم دنباله آیو
زکیبوردوم صدای ناله آیو
زفرط غصه‌ی اینستا و فیس‌بوک
زمُژگونِ موبایلوم‌ ژاله آیو

هزاران لایک نثار مقدمت بی
هزاران «هپی‌فِیس»جای غمت بی
کجا همچو منی فالوئری بود
که به گیگابایت مگابایت همدمت بی