پروانه با نام مستعار جینا در سال ۱۳۳۶ خورشیدی در ایران به دنیا آمد. پدر او یک دبیرستان پسرانه را اداره می کرد و همزمان در امور ساختمانی فعالیت داشت. جینا پروانه دو برادر ویک خواهر دارد. برادران او درجه ی مهدسی دارند و خواهر او دندان پزشک است. وی در سال ۱۳۵۶ خورشیدی درجه ی مهندسی خود را از دانشگاه صنعتی شریف (آریا مهر سابق) دریافت کرد. در سال ۱۳۵۷ جینا پروانه به مونترال کانادا مهاجرت نمود و در دانشگاه کنکوردیا مشغول به تحصیل شد. وی در سال ۱۳۵۹ به دریافت درجه ی فوق لیسانس مهندسی نائل گردید و در سال ۱۳۶۷ دکترای خود را در رشته ی مهندسی ساختمان کسب نمود: زندگی نامه ی جینا کُدی به زبان انگلیسی در تارنمای ویکی پدیا/ ترجمه ی فارسی از همین نگارنده
وجه تسمیه ی نام مستعار او
دکترجینا پروانه کُدی در گفتگو با تارنمای «هفته» اظهار داشت: "وقتی که من به دنیا آمدم، یک هنرپیشه ی معروف ایتالیایی در ایران بسیار محبوب شده بود که «جینا لولو بریجیدا» نام داشت. گویا زمانی که من نوزاد چند روزه بودم، هر کسی از اقوام چشم های من را می دیده می‌گفته که این چقدر شبیه جینا لولو بریجیداست. یک عمه‌‌ای دارم که ایشان اصرار می‌کند اسم مرا بگذارند «جینا». این طوری شد که من را در خانه همه «جینا» صدا می کردند. ولی بعدها پدرم رفت و برایم به اسم «پروانه» شناسنامه گرفت که نام ایرانی ام این باشد. در دانشگاه البته من را پروانه صدا می کردند. اینجا که آمدم به من می‌گفتند «جینا». چون پروانه اسم سختی هست برای تلفظ کردن و تا بخواهند پروانه بگویند طول می‌کشد. ولی با این حال من هرجا که بروم حتما در کنار اسم جینا، پروانه را هم می‌نویسم که ایرانی بودنم معلوم شود. اما کلا در خانواده ما کسی مرا به اسم پروانه نمی شناسد و من همان جینا هستم.
نام دکتر جینا پروانه کُدی بر سر در دانشکده ی مهندسی کنکوردیا
به زبان انگلیسی: نگاه کنید به بخش منابع و مآخذ
زنان نامدار ایرانی - کانادایی
زنان ایرانی-کانادایی ـ مانند همه زنان مهاجر دیگر ـ با چالش هایی فراتر از همتایان مردشان روبرو هستند. بسیاری از آنان کمتر از مردان خانواده فرصت ورود به جامعه بزرگ تر را پیدا می‌کنند. و از بین آنانی که این فرصت را یافته اند تعداد کمتری ـ در مقایسه با همتایان مردشان ـ به موقعیت های شغلی و اجتماعی مشابهی دست یافته اند. با این‌حال تعداد زنان موفق ایرانی در جامعه کانادایی به شکل چشمگیری بالاست. از مدیران شرکت های بزرگ گرفته تا استادان دانشگاه و هنرمندان و صاحبان کسب و کار موفق و ورزشکاران و متخصصان رشته های گوناگون. همین‌طور در بین زنانی که خود تصمیم گرفته اند در خانه بمانند نیز مادرانی که فرزندان موفق تربیت کرده اند بسیارند. در همین چند روز گذشته شاهد مطرح شدن نام دو زن ایرانی-کانادایی در رسانه ها بودیم. شهرزاد رفعتی که از سوی نخست وزیر کانادا به عنوان نماینده کانادا در کارگروه زنان کارآفرین در کشورهای گروه ۲۰ منصوب شد. همین‌طور دکتر جینا پروانه کُدی، مدیر عامل شرکت کانستراکشن کنترل، که پانزده میلیون دلار به دانشکده مهندسی سازه دانشگاه کنکوردیا ـ دانشگاهی که او مدرک دکترایش را از آن دریافت کرد ـ اهدا کرد
.گفتگوی رادیو سی بی سی با دکترجینا پروانه کُدی
به زبان انگلیسی: نگاه کنید به بخش منابع و مآخذ
گفتگوی تارنمای «هفته» با دکتر جینا پروانه کدی درباره ی «تام کدی» شوهر او
.من واقعا خوش شانس بودم. همسرم مرد فوق‌العاده‌ای است. اگر «تام» من را حمایت نمی‌کرد به جایی نمی‌رسیدم. ما در مرحله فوق لیسانس ازدواج کردیم. او فوق لیسانس بیزنس می‌خواند. در واقع با او از ابتدای راه شرکت کردیم. دو تا دختر داریم. من سعی کردم که دخترانم را بیشتر از خودم برای مسیر موفقیت ترغیب کنم"
*.
شوهر من متولد مونترال است. از یک خانواده فرانسوی-ایرلندی. ما با هم هیچ مشکلی نداشتیم. فرزندان من فرهنگ ایرانی را خوب می‌شناسند ولی همسر من فارسی اش از بچه‌ها بهتر است! خیلی فارسی خواند و نوشتنش را یاد گرفت. کلا خیلی دوست داشت با من ازدواج کند! می‌آمد در اتاقم در دانشگاه به بهانه زنگ زدن و یا چیزهای دیگر تا با من حرف بزند. مثلا دم آسانسور می‌ایستاد که من را ببیند. البته متقابلا من هم عاشق تام هستم. و همیشه نگرانش هستم که بدون من چه کار می‌کند . خیلی به هم وابسته‌ایم. تام، پدر و مادر من را همیشه دوست داشت و در ساعت‌های کاری زیاد من ، همه تلاش را می کرد که خانواده را حفظ کند".
یادداشت پایانی
با بهترین آرزوها برای دکتر جینا پروانه کدی. روزگاران بر پروانه بانو و خانواده ی گرامی او جاودانه خوش و شادان باد
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
منابع و مآخذ
گفتگوی تارنمای
«هفته» با دکتر جینا-پروانه کدی:
*
================
ای بابا...پروانه...نام بسیار زیباییست و بهیچوجه اسم سختی نیست...
اسم سخت ایرانی...هوخشتره...است.
یا من خرم, یا جینا به دکترمهندس شدن نمیخوره... پروانه زیباست... در آرزوی خجسته روزی هستیم که هم میهنان ما با غلبه بر "عقده های خود کم بینی" بر شنیدن تلفظ صحیح نام های خوش آهنگ ایرانی خود از سوی "خارجی ها", اصرار داشته باشند...
Thank you for the info