هرانا

پس از اعتراضات سال ۱۴۰۱ تا تابستان ۱۴۰۳، موجی از اخراج و قطع همکاری با استادان در دانشگاه‌های دولتی و آزاد شکل گرفت. به گزارش روزنامه شرق و روایت شماری از اساتید اخراجی، نیمی از این افراد تاکنون به دانشگاه بازگردانده نشده‌اند. در این گزارش آمده است که وزارت علوم در جریان اخراج، تعلیق و قطع همکاری دانشگاه‌ها با اساتید، با استناد به اتهاماتی غیرقابل اثبات و یا غیرموثق دست به تشکیل پرونده زده و از راه‌های قانونی همچون تمدید نکردن قرارداد شغلی یا تعلیق وضعیت علمی بهره برده است. با روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان در سال ۱۴۰۳ و وعده بازگرداندن استادان و دانشجویان اخراج‌شده، امیدهایی برای جبران این وضعیت شکل گرفت و برخی استادان نیز به دانشگاه‌ها بازگشتند. با این حال، «شرق» می‌نویسد بیش از یک سال پس از آغاز دولت جدید، بسیاری از استادان از توقف پرونده‌ها، نبود پاسخ مکتوب روشن و گره خوردن روند بازگشت به جلسات سنجش صلاحیت عمومی خبر داده‌اند؛ حتی برخی از بازگشت‌کرده‌ها نیز از محدودیت‌های تازه و حذف امتیازات پژوهشی سخن گفته‌اند.

در این گزارش، با شماری از استادان گفت‌وگو شده است. نقل‌قول‌های مستقیم از #مهدی_خویی (دانشگاه علامه طباطبایی)، #مهشید_گوهری (دانشگاه فردوسی مشهد)، #حسین_مصباحیان (دانشگاه تهران) و #محمد_سلطانی (دانشگاه اصفهان) آمده که از تجربه اخراج، روندهای مبهم اداری، فشارهای امنیتی و بن‌بست در مسیر بازگشت گفته‌اند. همچنین گزارش به‌صورت غیرمستقیم یا باواسطه به وضعیت #رهام_افغانی‌خراسکانی (دانشگاه شهید بهشتی)، #بهدخت_نژادحقیقی (دانشگاه تهران) و #زهرا_موسوی‌خامنه (دانشگاه الزهرا) پرداخته و توضیح می‌دهد که پرونده بازگشت این افراد یا بی‌پاسخ مانده یا در چرخه‌های اداری و گزینشی متوقف شده است.

در ادامه، برای نشان دادن گستردگی موضوع از استادان دیگری نیز نام برده می‌شود که هنوز به دانشگاه بازنگشته‌اند؛ از جمله #علی_سرزعیم، #فرهاد_شریعت‌راد، #محمد_فاضلی، #رضا_امیدی، #معصومه_قاراخانی، #حسن_باقری‌نیا، #آرش_اباذری و #زهرا_خشک‌جان. جمع‌بندی این گزارش نشان می‌دهد که با وجود وعده‌های دولت جدید برای بازگرداندن استادان اخراجی، بیش از نیمی از آنان همچنان بیرون از دانشگاه مانده‌اند و بخش مهمی از تصمیم‌گیری نهایی نیز به سازوکار «هیئت عالی جذب» در شورای عالی انقلاب فرهنگی گره خورده است.