آتش طور کجاست؟

منوچهرکوهن

 

و
خاک
لبریز دلهره ،
     اضطراب
           لرزش
شب کدامست ؟
روز کجاست ؟

وادی ایمن کدامست ؟
عصای موسی کجاست ؟
آیا فقط در میان اوراق کتاب مقدس؟

کاش واژه ای بودم
ساکن  در برگهای وادی  ایمن

دریغا
ای خاک ، ای زمین
      ترا چه شد؟
به خشم آمدی؟
     یا به وجد؟
آدمیان را به گور فرا خواندی ؟
      یا به سور ؟

استخوانهایم ؛ دنده هایم ؛ پاهایم
                         می لرزند
دیدگانم ترک بر می دارد
دلم می شکافد
     و جانم فرو می ریزد

اما می دانم تو می آیی
    می آیی در عین ماتم
    در بحبوحه ی مرگ و نیستی
    با نور و شور هستی
      می دانم می آیی
      و باز زندگی جوانه می زند
     و عشق می روید

شادا ؛
     سرود پرنده
      و رقص جنگل

 

###