گل گلاب
فکر کردن به آینده ی جامعه ایران هر روز ترسناکتر از قبل شده.
بین ملت جدایی و شکاف عظیمی ایجاد شده و ملت به دو گروه مخالف همدیگه تقسیم شدن.
هرچی جلوتر میریم خروجی شعار "خودی و غیر خودی" را خیلی شفاف و عیان میشه در جای جای جامعه دید.
متاسفانه راه مسالمت آمیزی جهت پر کردن این شکاف و ایجاد تفاهم و همدلی وجود نداره:
یک طرف ماجرا (کمتر از ۲۰ درصد جامعه) خودشو حق مطلق و صاحب و مالک این سرزمین و منصوب از طرف خداوند میدونه و چشم بر انبوهی از مشکلات و ابربحران های ناشی از حکمرانی مذهبی خودش بسته و همیشه دنبال مقصر داخلی و خارجی و کشف توطئه و... میگرده.
طرف مقابل هم (بالای ۶۰درصد ملت) خودشو بازنده و غارت شده میبینه و از بس ۴۵سال تحت فشار تحریم و رکود و تورم و فقر و حبس و... بوده چیزی برای از دست دادن نداره و از راه انداختن یک جنگ واقعی و ویرانگر چندان ابایی نداره.
اونقدر راه های مسالمت آمیز به روش بسته شده که فکر میکنه تنها راه رسیدن به یه زندگی معمولی و رهایی از تحریم ، شورش فراگیر و ساقط نمودن حکومت فعلی هست.
چندروز قبل اطراف بازار داخل دفتر دوستم نشسته بودم و گپ میزدیم که کم کم چند نفر از دوستاش وارد شدن و بعد از دقایقی بحث به مسائل سیاسی کشید.
دوستم از سران اصولگرای شهر هست و تک تک افرادی که وارد بحث شدن مثل دوستم از اصولگرایان افراطی بودند.
واقعا از شنیدن تحلیل هاشون مو به تنم سیخ شد.
رای نیاوردن جلیلی را خواست الهی میدونستن و میگفتن حتما ما و ملت یه جایی کم گذاشتیم که خدا ناراحت شده و مارو از نعمت ریاست جمهوری جلیلی محروم کرده!
خیلی جسورانه و با اعتقاد قلبی میگفتن ما حق مطلق هستیم و آقای جلیلی اعلم و اصلح مطلق و هر تفکر و شخصی غیر از ما کفر و انحراف مطلق.
از انتخاب پزشکیان به شدت ناراحت بودند ، اما تحلیلشون این بود که پزشکیان خیلی زود میکشه کنار: یا از بین حامیانش و اصلاح طلب ها میکشه کنار و میاد رییسی دوم میشه.
و یا چون آدم صبوری نیست ، زیر فشار کار و تحریم و... سکته میکنه ، یا خودش همچنان که در مناظره ها گفت استعفا میده و کنار میره!
خلاصه نظرشون این بود که پزشکیان چهارسال خودشو تموم نمیکنه و ریاست جمهوری جلیلی سنت و وعده قطعی الهی هست.
وحشتناکتر اینکه معتقد بودن دوره بعد تحت هر شرایطی جلیلی با همین ۱۴ ملیون رایی که داره رییس جمهور خواهد شد.
از الان دارن خودشون را برای انتخابات بعدی و حمایت از جلیلی آماده میکنن.
جالبه که از الان میدونن دوره بعد آرا ریزش میکنه و کسی پای صندوق نمیاد و با ۱۴ ملیون رای میشه رییس جمهور شد.
تحلیل های زیادی درباره رای به وزرای پیشنهادی آقای پزشکیان و نوع مواجهه مجلس اقلیت با دولت اقلیت داشتن.
و همچنین مواجهه رهبر و نیروهای امنیتی و نظامی با دولت و...
خلاصه شنیدن تحلیل ها و اعتقادات این قشر ترسناک هست.
جامعه به جایی رسیده که اقلیتی تحلیل خودشون را وحی منزل و نظر قطعی امام معصوم میدونن و برای اجرایی کردنش از هیچ کاری ابایی ندارن.
واقعا توی دنیا و در سیستم های حکمرانی موجود ، سیستمی خطرناکتر از حکومت های دینی نیست.
اینکه عده ای خودشون را نماینده خدا و حق مطلق بدونن و نظر اکثریت جامعه براشون مهم نباشه و برای رسیدن به اهداف ایدئولوژیکشون از هیچ کاری ابایی نداشته باشن ، واقعا ترسناکه...
برای جامعه ای با این حجم از شکاف و اختلاف عقیده و هزار دستگی ، آینده ی روشنی قابل تصور نیست.
متاسفانه پول و سلاح و قدرت در دست گروهی هست که کشتن مخالف و حبس منتقد و سرکوب هر نظری مخالف نظر خودشون را توفیقی برای نزدیک شدن به خداوند و مقرب شدن در درگاهش میدونن...
ما چه گناهی کردیم که به چنین خفت و ذلتی افتادیم؟...
نظرات