بارها گفته و یکبار دیگر هم در مصاحبۀ اخیرش (ویدیو ↓) گفت که  نمیخواهد پادشاهی کند* زور که نیست، شاهزاده رضا پهلوی نمیخواهد اشتباهات گذشته را، اشتباهات پدر و پدر بزرگ ایرانساز خود را تکرار کند که در عین ایران دوستی و ایرانسازی زمینه را برای فاشیست های  اسلامیست، گیج الله های ملی- مذهبی، حزب خائن توده و چپولان مشتق از آن آماده ساخت تا فاجعۀ ساری و جاری را عین آوار سر ایران و ایرانی خراب کنند و حالا هم در پی "اصلاح" و تداومش باشند.  

شاهزاده رضا پهلوی در مصاحبه اخیرش از جمله گفته:

مسئله برای من دغدغه پادشاهی از روز اول نبوده و نیست. حالا یک عده باور دارند به آن سیستم، خب داشته باشند. من قبل از هر چیز به دموکراسی و آزادی و سکولاریسم کار دارم. اینکه در آینده چه می‌خواهد بشود بحثی است که باید مجلس موسسان بکند و بحثی است که هم‌میهنانم بکنند. حق رای من هم این وسط محفوظ است و به موقعش اظهارنظر خواهم کرد. ولی این بحث الان یک بحث به نظر من خارج از گردونه محوریت اصلی بحث مشترک همه ما ایرانی‌ها است که می‌خواهیم به آزادی دست پیدا کنیم.

چیزی که دارم می‌گویم که تکرار می‌کنم که اگر قرار باشد این نوع فاشیسم را با یک فاشیسم از نوع دیگری جایگزین کنیم که نمی‌شود راه حل. الان که هست. ما اصولا باید این برخوردهای فاشیستی را از بین ببریم. … ولی این را هم بگویم به همان اندازه که من حرف خودم را به کسی تحمیل نمی‌کنم کسی هم حق ندارد نظر خودش را به من تحمیل کند. چون نقض حق من است چه از نظر حقوق بشری مربوط به خودم و چه به عنوان یک انسان آزاد که زیر بار زور هیچکسی نخواهد رفت. من اگر نتوانم از خودم دفاع کنم فردا چطوری بیایم از حق شما دفاع کنم؟"

 

 

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

 

تبریک

* زور نیست، شاهزاده رضا پهلوی نمیخواهد زیر بار آندست پادشاهی که برخی از نزدیکان پیشین و  تعدادی از ماشاء الله هواداران کنونی پادشاهی میخواهند برود. دموکرات مسلک است و میداند که رهایی ایران از نکبت اصلاح ناپذیر فاشیسم دینی و آیندۀ ایرانی آزاد، آباد و یکپارچه را تنها و تنها  دموکراسی تضمین خواهد کرد.

حالا بازماندگان فضل الله زاهدی کودتاچی که نتوانستند شورای ملی را از روند دموکراتیک خارج و قبضه کنند هی بیانیه "آخرین هشدار به آخرین شاهزاده"  بدهند، آن یکی در یوتوب دهان دریدگی بکند و تهدید بکنند، شاهزاده رضا پهلوی راه خودش را میرود، دیگران هم که در پی پسرفت هستند هم میتوانند راه خودشان را بروند، پادشاه مطلوب و باب دندان خودشان را تعیین بکنند، راه باز است و جاده دراز.