پانزده سال از مرگِ فِرانک سیناترا گذشت و یاد و خاطره او همچنان در ذهنِ افرادیست که ترانه‌هایش را دوست داشتند و شاید او را نیز به خاطرِ رفتار و زندگیش تحسین می‌‌کردند و هنوز او را بزرگترین خواننده آمریکا می‌‌شناسند، او اوّلین خواننده‌ای از تاریخِ موسیقی‌ بود که هوادار پیدا کرد، حتی قبل از اِلویس و حتی قبل از بیتِل‌ها و بیشتر از آنها.

نشریه رولینگ اِستون از سیناترا به عنوان بزرگترین ترانه‌خوانِ پاپ سدهٔ  بیستم یاد کرده‌است. او در دوران کاری خود بیش از ۱۴۰۰ ترانه اجرا کرد و ۱۰ جایزه گرمی گرفت. سیناترا همچنین در ۵۸ فیلم بازی کرد و برای فیلم سال ۱۹۵۳ «از اینجا تا ابدیت» برنده اسکار بهترین بازیگر مرد نقش مکمّل شد.

 «فرانک سیناترا» خواننده‌ی صاحب سبکی است که در زمان خودش بازیگر مطرحی نیز بود. وی در سبک‌های جَز و پاپ به خوانندگی می‌پرداخت. سیناترا در سال ۱۹۱۵ از خانواده‌ای ایتالیایی در آمریکا متولد شد و در سنین نوجوانی، پس از حضور در اجرای زنده‌ی «بینک کرازبی» (خواننده‌ی معروف دهه‌های ۱۹۲۰ و ۳۰ میلادی) اشتیاق فراوانی برای خواننده شدن پیدا کرد.

فرانک سیناترا ۴ بار ازدواج کرد و صاحبِ ۳ فرزند شد، ولی‌ قبل از این که زندگی‌ او شکلی‌ ثابت و صحیح به خود گیرد؛ با زنِ شوهر داری ارتباط برقرار کرد و یک شب قضیه بَرمَلا شد و آن شب را در کُمیساری پلیس خوابید، آن زمان او ۲۳ سال بیشتر نداشت و در رستورانی معروف به کار مشغول بود، این عکس خاطرهٔ آن شب را زنده می‌‌کند.



فرانک سیناترا و اوّلین همسرِ او نانسی بارباتو.


فرانک سیناترا و آوا گاردنِر.



فرانک با خیلی‌ از هنرپیشه‌ها و خواندگانِ دیگری ارتباط داشت: مِرلین مونرو، جودی گارلَند، کیم نُواک، لارِن باکال (که نزدیک بود با هم ازدواج کنند) و ... وقتی‌ که مرلین درگذشت؛ شوهرِ قبلی‌ او (جو دی ماجیو) اجازه نداد که فرانک و دیگر افرادِ گروهِ او به تشیع جنازهٔ او بروند.



فرانک در سالِ ۱۹۶۶ میا فارو را شناخت و با اینکه بیش از ۲۰ سال از او بزرگتر بود؛ با وی ازدواج کرد ولی‌ این ازدواج نیز چندان پایانِ خوشی نداشت و به طلاق کِشی‌ رسید، با این حال آنها دوستانِ خوبی‌ با هم بودند و حتی میا تعریف می‌کند که وقتی همسرش (وودی آلن آن زمان) با دختر خوانداَش ازدواج کرد؛ سیناترا به او پیشنهاد داده بود تا پاهای آلن را خورد کند.



فرانک بالاخره باربارا مارکس را شناخت و مدّعی شد که در کنارِ این زنِ زیبا به آرامش دست یافته است.



اوجِ موفّقیت وی به‌عنوان خواننده‌ی جَزْ و پاپ نیز در سال‌های دهه‌ی ۶۰ بود. این هنرمند در دوره‌ای از زندگی خود وارد سیاست نیز شد و با امضای قراردادی خود را متعهد به حمایت از حزب دمکرات آمریکا در آثار هنری‌اش کرد. فرانک سیناترا در سال ۱۹۷۱ پس از فعالیتی نسبتن طولانی در زمینه‌ی خوانندگی و هنرپیشگی، بازنشستگی‌اش را به‌طور رسمی اعلام کرد و بعد از آن دوره، فعالیت جدی در حوزه‌ی آوازخوانی نداشت.

فرانک سیناترا ۲ بار به ایران سفر کرد، که در زمان برنامه‌های مختلفی‌ را اجرا کرد و حتی به کاخِ محّمد رضا شاه پهلوی نیز دعوت شد و درانجا نیز برنامهٔ خاطره انگیزی را اجرا کرد.



فرانک سیناترا در سال ۱۹۹۸ در سن ۸۲ سالگی از دنیا رفت. سیناترا دنباله‌روهای زیادی داشت و تاثیرِ قابل توجّهی بر نسلی از آوازخوان‌های موسیقی جَز گذاشته است.

یادَش گرامی‌ باد.