پیشتر بارها در بارۀ محمود دولت آبادی و کُرنش هایش به مقامات ریز و درشت فاشیست ها مطالبی تقدیم شده، برای نمونه   اینجا  و  اینجا. ولی این ستایش اخیر او از  یکی از خونریز ترین فاشیست ها دیگر جای کوچکترین شک و تردیدی نمیگذارد که ارسال یک عدد خاک عالم تو سرت لازم میباشد.

خاک تو سر در مصاحبه منتشر شده در شماره جدید ماه‌نامه مهرنامه به سردبیری محمد قوچانی که از ماشاءالله "اصلاح طلبان" مطبوعاتی است از جمله میگوید:

"من هم قاسم سلیمانی و امثال او را می‌پسندم در جای خود و همینطور آقای ظریف و امثال او را. به همین روشنی هم این حرف را چاپ کنید. او و امثال او باید سر جای خودشان بایستند و نگذارند مردم‌کشان وارد کشور ایران شوند و این دیگران هم سر جای خودشان و از طرق دیگر بگویند و بکوشند که این مردم‌کشان را باید جمع کرد."

یادمان باشد که این قاسم سلیمانی و "امثال او" مورد ستایش و "پسند" خاک توسر،  از مردم کُشان قهار است که خون بسیاری ایرانی، سوری، عراقی، افغان، یمنی و ...روی دستش است و موجب کینۀ ایران و ایرانی بدل گرفتن بسیاری در منطقه خاورمیانه و دور دست ترها میباشد.

نباید در مقابل ایندست ارتکاب کرنش و نوکر صفتی که تحت پوشش ایران و ایرانی دوستی میشود سکوت کرد.

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

پ.ن. به نوشتۀ حسین نوش آذر در باره دولت آبادی  و این هنربند ننگین دیگر هم سرکی بکشید.

محض یادآوری: