یکی از معضلات گریبان گیر ایران که در سیه روزی ایرانیان نقش کلیدی دارد، عدم پاسخگویی دولتیان و افراد وابستۀ آنان به تبهکاری و جنایات میباشد.

بد عاقبت تر از این ، جناحی شدن و عدم علاقه به پیگیری مستمر تبهکاری دولتیان از سوی "روزنامه نگاران"  حتی در برونمرز میباشد.

این پدیدۀ شوم موجب تشویق و ترغیب دیگر تبهکاران و جانیان شده و شاهد عینی آن را میشود در رشد تصاعدی اختلاس های کلان، سرقت اموال ملی و جنایت علیه بشریت در ایران مشاهده کرد.

مثالها فراوان است؛ از سید ابراهیم نبوی ساکن آمریکا شده بگیرید که در بارۀ جنایت علیه بشریت و قتل عام هزاران، بله هزاران، انسان اسیر در اسارتگاه ها در  تابستان ۶۷ در "دوران طلایی امام راحل" و نخست وزیری میرحسین موسوی خامنه پند میدهد که "یاد کسی نیار اون سالها رو، ولش کن" (ویدیو تا دزدی های آل خامنه ای، آل رفسنجانی و حتی  آل مهاجرانی که بسرعت به فراموشی سپرده میشوند.

برای آزادی ایران و ایرانی از دور باطل سیه روزی باید بر برقراری عدالت برای همه در جامعه پافشاری کرد. یادمان نرود که خواست اولیه و اصلی انقلابیون مشروطه، برپایی "عدالتخانه" بود.

جمیله کدیور و همسرش عطا الله مهاجرانی، هر دو، سابقه طولانی در رده های بالای حاکمیت فاشیست های اسلامیست "اصلاح طلب" و غیره دارند، اکنون لندن نشین شده و در کنار برادر جمیله خانوم، آیت الله محسن کدیور هم که آمریکا نشین شده سر حلقۀ برونمرزی جناح "اصلاح طلب" فاشیست ها میباشند.

جمیله خانوم وعده داده بود بعد از ماه رمضان در باره افشاگری ویکی لیکس و دریافت پول از عربستان پاسخگو باشد، بعد هم که خبر دست داشتن یکی از پسرانشان در دکل دزدی ۸۷  میلیون دلاری در ایران پخش شد. رسانه های جورواجور برونمرزی "اصلاح طلب" هم  پیگیری نمیکنند. آهای مهاجرانی/کدیور بی شرم جواب بدین

 

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

عکس بالا؛ جمیله خانوم و شوهر در مقابل منزلشان در  لندن که حتماً با در آمد حلال ابتیاع گشته است