فریناز خسروانی ٢٦ ساله  کارمندان هتل "تارا" مهاباد و دارای لیسانس کامپیوتر روز دوشنبه گذشته از طبقه چهارم این هتل به پایین پریده و در دم جان باخته است.

"به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا و به نقل از منابع تایید نشده خبری، یک دختر جوان اهل مهاباد به نام فریناز خسروانی که از کارمندان هتل "تارا" بوده است، طبق آنچه اعلام شده و جهت حفظ "ناموس" و جهت جلوگیری از تجاوز کارمند وابسته به "ادارۀ اطلاعات" از طبقه چهارم این هتل خود را به پایین پرت کرده است.

گفته شهروندان مهابادی و موج عظیم خبری در فضاهای اجتماعی، فردی که قصد تجاوز به این دختر جوان را داشته از افراد وابسته به اداره اطلاعات بوده است."

 مردان خشمگین در مهاباد هتل "تارا" را به آتش کشیدند و از قرار نیروهای مُسلح حضرات هم بسوی آنان شلیک کرده اند.

آنچه هدف این چند سطر است پرداختن به فاجعۀ مرگ فریناز و جنایت هنوز تأیید نشده قصد تجاوز به او نمیباشد، بل، واکنش خشونت آمیز مردان به این خبر مورد نظر است.

در ۳۷ سال گذشته نتنها تجاوز به حریم خصوصی زنان ایران جزئی از قوانین مدون ساری و جاری کشور شده، بنابر انبوهی از مدارک و بیشمار قربانیان جان بدر برده، تجاوز جنسی توسط مأمورین دولتی به امری رایج تبدیل گشته.

سئوال:

آیا خشونت کور و آتو دادن دست حضرات برای اعمال خشونت و سرکوب هرچه بیشتر راه به دهی میبرد؟

چرا سکوت بسیاری از مردان  در برابر آپارتاید جنسیتی، تجاوز روزمرۀ  قانونی حضرات به حریم خصوصی مادران، خواهران و دخترانشان و عدم واکنش مدنی آنان؟

گیر کار کجاست؟

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

بانو مینا احدی:

هتل تارا: