بحث درباره سود، زیان، عواقب مثبت و منفی "بیانیۀ مشترک لوزان" تا امضاء توافق نهایی بین قدرت های جهانی با نظام فاشیست های "اصلاح طلب" و غیرۀ ایرانی کُش و ایران ویران کُن در پایان ماه ژوئن با شدت و حدت ادامه خواهد داشت.
لابیگران فاشیست ها مانند نایاک و عقبۀ بی جیره مواجب آنان همۀ مخالفین هسته ای شدن ایرانی کُشان را "جنگ طلب" خطاب کرده و از اینکه مسبب اصلی قراردادن ایران و ایرانیان در این شرایط فاشیست ها هستند هم که البته صحبتی نمیکنند.
ولیکن هدف این چند سطر شعارهایی است که "استقبال کنندگان" از تیم هسته ای فاشیست ها در جلو "پاویون دولت فرودگاه مهرآباد " سر داده اند:
دکتر ظریف زنده باد، روحانی پاینده باد
ظریف جان، عراقچی؛ تشکر، تشکر
عراقچی زنده باد، ظریف پاینده باد
اسرائیل، ترکیه، عربستان؛ تسلیت، تسلیت
وزیر اهل منطق، یادآور مصدق
از مصدق تا ظریف، این فاصله عیده
به عبارت دیگر؛بنام مردم ایران تشکر از کارگزاران و مسببین سیه روزی ایران و ایرانیان. پیدا کنید مصدق را.
دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.
"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"
تبریک
پ.ن. به اینجا و اینجا هم سرکی بکشید.
مصدق همانجاست دوست عزیز. همانجا... fittingly
فاشیستهای کثافت مرتجع آنتیسمیت هم بالای سرت مطلب گذاشتهاند... کشته مردههای مصدق!
سواری دادن
چیزی که گویا همه فراموش کرده اند این است که مصدق در یک دادگاه بین المللی پیروز شد و نفت ایران را ملی کرد. ظریف در یک معاهده بین المللی تسلیم شد و همۀ شرایط را پذیرفت و چیزی هم به جز وعده هائی برای عادی شدن روابط در آینده بدست نیاورد. البته اگر هر کس دیگری نیز نماینده رژیم خبیثی چون جمهوری اسلامی بود نمی توانست بیش از این بدست آورد.
«پیروزی» مصدق کاذب بود. دادگاه سلب اختیار کرد اما عوامفریبانه آنرا پیروزی قلمداد کردند. ندانم کاریهای (و دزدی ها تحت پوشش پروژه هسته ای) آقایان و صدماتش البته قابل مقایسه نبست. اما شکی هم نیست ما از همین ها بتی مثل آن که از امامزاده مصدق السلطنه خواهیم ساخت. کی میخواهیم بیدارشویم؟