مسیر آب در "مطبوعات" و رسانه های فارسی زبان با دسترسی به منابع غیبی و دولتی، جریان "اصلاح" و تداوم نظام فاشیست های اسلامیست "اصلاح طلب" و غیرۀ ایرانی کُش و ایران ویران کُن است.

داخل ایران که وضع معلوم است، در خارج لابی ها و مشاطه گران قد و نیمقد از نایاک، لابی فاشیست ها گرفته تا نازنینان استقرار داده شده در خارج، چپولان کاپوچینو نوش امثال فرخ نگهدار و دیگر از ایندست شیفته جات "اصلاح" و تداوم فاشیسم همه و همه  گرفتار  خجالت "محذورات"* میباشند و همواره در مسیر آب شنا میکنند.

آنوقت نیک آهنگ کوثر سردبیر سایت خودنویس خجالت را کنار گذاشته، خلاف جریان آب شنا و از این حرفها میزنه:

"وقتی هنوز می‌بینم بعضی دوستان خودشان را به کوچه علی‌چپ می‌زنند همه جنایت‌ها و فریب‌های آن زمان را نادیده می‌گیرند و عاملان و همراهان جنایت‌ها و تداوم جنگ را رهبران خود می‌خوانند، احساس می‌کنم نیاز به یک تکان مغزی و شوک دارند.....

۳۶ سال از انقلاب گذشته است.  جالب است بسیاری از معتقدان و توجیه کنندگان تداوم نظام جمهوری اسلامی، این سوی دنیا زندگی می‌کنند و هنوز به نظام امیدوارند. خب یکی نیست از این دوستان سوال کند که اگر انقلاب و آرمان‌های طلایی را قبول دارند، چرا بر نمی‌گردند همان‌جا  و زیر سایه ولایت فقیه و یاران امام زندگی نمی‌کنند؟ چرا فرزندان حسین فریدون باید در لندن و نیویورک دور از وطن زندگی کنند و سختی بکشند؟ چرا تعدادی از فرزندان مدیران ارشد دولت‌های روحانی و خاتمی و هاشمی خودشان را در غرب آزار می‌دهند و به میهن عزیز بر نمی‌گردند؟ حیف نیست  به سرزمین فرصت‌های ویژه باز نمی‌گردند؟"

 

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

 

تبریک

پ.ن.برای نمونه  به اینجا، اینجا و اینجا هم سرکی بکشید.

"محذورات" بهانۀ میرحسین موسوی خامنه برای سکوت بیش از سی ساله است دربارۀ   قتل عام هزاران ایرانی اسیر بدستور خمینی جانی در دورانی که  نخست وزیر محبوب خمینی بود و تا قبل از بازداشت خانگی پس از شکست در دعوا میان جناحی بر سر قدرت، مشغول نقاشی کشیدن، عضو ارکانهای رژیم بودن و خواهان بازگرداندن ایران به "دوران طلایی امام راحل" خمینی میبود.

در ضمن؛ یکی از جلادان آن قتل عام، پور محمدی،  اکنون وزیر دادگستری دولت "تدبیر و امید" حسن فریدون روحانی شده است.