آتنا فرقدانی دختر جوانی در تهران است. آتنا فعال حقوق کودک است. آتنا نقاش است. آتنا مانند بیشمار ایرانیان مزۀ اسارت غل و زنجیر چشیده است.

آنچه آتنا را از بسیاری دیگر ایرانیان با وجدان متمایز میکند، آنچه لِه کردن آتنا را لازم میکند، علنا مسئول شناختن و مخاطب قرار دادن رهبر غیر منتخب، مادام العمر و قدر قدرت فاشیست های "اصلاح طلب" و غیره است.

نامه سرگشادۀ اخیر آتنا به رهبر فاشیست های ایرانی کُش و ایران ویران کُن  را اگر هم خوانده اید دوباره بخوانید تا بدانید چرا از او میترسند، چرا او را قبل از به اسارتگاه بردن در جلو چشمان پدر و مادر کتک میزنند و به او دهان دریدگی میکنند.

ترس وحوش از ریختن ترس ایرانیان است. آتنا ترسش ریخته. یادمان نرود شعار مداوم مردم ایران  را "نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم." (ویدیو ↓)

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

عکس بالا؛ آتنا دائمی (اکنون در اسارت)  دست راست در کنار آتنا فرقدانی که اکنون پس از کتک خوردن در "دادگاه"  ساکن آغل ( اسارتگاه)  وحشتناک قرچک شده. 

پ.ن. عدالت برای ایران گزارش میدهد: "قاضی صلواتی، معاون دادستان تهران و بازجوی پرونده در هفته گذشته، پس از رسانه‌ای شدن شکایت‌های آتنا فرقدانی و انتشار ویدئوی مربوط به شکایتش از طرف خودش، بارها او و خانواده‌اش را تهدید کرده بودند.

برگزاری نمایشگاه نقاشی که برخی از فعالان سیاسی و خانواده‌های  کشته‌شدگان سال ۸۸ و شهروندان بهایی در آن حضور داشتند٬ کشیدن کاریکاتوری از نمایندگان مجلس  پس از تصویب طرح “افزایش باروری و پیشگیری از کاهش رشد جمعیت” و دیوار نوشته‌هایی در اعتراض به اعدام ٬‌از جمله مواردی بود که این فعال مدنی در بازجوهایی طولانی مدتی که ۹ ساعت در روز به طول می‌انجامید٬ در رابطه با آنها بازخواست می‌شد."