آقا جان؛ دختران ایرانی از زمان کودکی و هفت هشت سالگی شروع کرده به مشکل آفرینی، بزرگتر که میشن دیگه واویلا.

با بیرون انداختن چند تار شوید از زیر حجاب اجباری و ساطع کردن اشعه مکشوفۀ  پرزیدنت ابوالحسن خان  بنی صدر، یا با نشان دادن قوزک پا،  یا با چکمه پوشیدن، بالاخره یه جوری مومنان را حالی بحالی کرده از صراط مستقیم به زیگزاگ رَوی میکشانند.

هر چی هم فاطی کماندو ایکبیری صیغه کار  و اصغر بسیجی بوگندو  گشت های زحمتکش ارشاد زور میزنند باز حریف نمیشن.

تازگی ها هم که ترفند جدید میزنند و "ساپورت پوش" شده خروج فوج فوج شریعتمداران از دین مبین را افزایش داده اند.

چون شور بختانه نیم بیشتر ایرانیها زن هستند و در این ۳۵ سال حاکمیت شریعتمداران استتار زورکی تن و بدن و پر و پاچه و سینه مینه آنها حتی زیر حجاب اجباری و زیر اون شلیته و زیر همه اونا "ساپورت" هم مشکل زا میباشد و چون میون مردها هم شُل مذهب فت و فراوانه و بسیاریشون هوادار زنها میباشند، سئوال:

آیا زمان آن نرسیده که مومنان یا چشماشونو درویش و عین قبل از انقلاب خوش عاقبت که زنها مینی ژوپ و بیکینی پوش بودن و یک در یکصد هزارم الان فساد و خروج از دین مبین نبود، عین آدمیزاد در کنار زنان زندگی کنند و یا صیغه جات و عیالهاشون با پرهیز از زین های پهن و باریک ، بار کجاوه کرده تشریف ببرند شبهه جزیره زادگاه فرهنگ مطبوعشان و یا کعبه موعودشان در کانادا؟

"تنها حقیقت است که رهایی می بخشد"

تبریک

 پ.ن. شتافتن به کمک برادر بشار شیمیایی در سوریه هم یادشان نرود.