از قبل اطلاّع داشتیم که جاسوسانِ وابسته به سازمان اطلاّعات و امنّیت خارجی بریتانیا SIS (اس‌آی‌اس) در مادرید به شدت مشغول فعّالیت بودند و هر روز کارِ آنها سخت تر و سخت تر میشد اما جدیداً اسنادی انتشار یافتند که نشان می‌‌دهند که سازمان اطلاّعات و امنّیت خارجی بریتانیا با پرداختِ ۱۴ میلیون دلارِ آن زمان (رشوه !) به ژنرال‌های برجستهٔ آن زمانِ دولتِ اسپانیا (ژنرال آلفردو کینْدِلان Alfredo Kindelán ، ژنرال لوئیس اُرگاز Luis Orgaz ، ژنرال آنتونیو آراندا Antonio Aranda )؛ مانع شدند تا فرانکو Francisco Franco و هیتلر Adolf Hitler با هم متحّد شوند.

این ژنرال‌هایی‌ که رشوه را پذیرفته بودند؛ نظامیانِ سلطنت طلبی بودند که دائماً ژنرال فرانکو را در زمینه بازگشتِ شاهِ قانونی اسپانیا تحتِ فشار قرار می‌‌داند و حتّی با اینکه فرانکو (وقتی در ۱۹۳۹ جنگ تمام شد، بیش از دویست هزار نفر کشته شده بودند و فرانکو تا سی و سه سال بعد یعنی ۱۹۷۵ دیکتاتور اسپانیا باقی ماند. در سال ۱۹۴۷ تحت فشارهای داخلی و خارجی قانونی به نام «قانون جانشینی» نوشت که حکومت اسپانیا را پادشاهی اعلام می‌کرد و فرانکو سمت نیابت سلطنت را احراز کرد. بر اساس این قانون جانشین فرانکو باید یکی از افراد خاندان سلطنتی باشد که توسط خود فرانکو انتخاب شود و در صورت مرگ یا بیماری فرانکو، زمام امور را در دست گیرد. اما فرانکو تا سال ۱۹۶۲ اقدام به تعیین ولیعهد نکرد ) راضی‌ به این کار نبود و آن را بعدًا خیانتِ این نظامیان نامید ولی‌ مجبور شد که زیرِ بارِ این فشار برود و این نشان می‌‌دهد که رأی و نظرِ این ژنرال‌ها به خصوص ژنرال آلفردو کینْدِلان و ژنرال لوئیس اُرگاز در تمامی موارد در تصمیماتِ نهایی فرانکو اثر داشته است.

البته جاسوسانِ انگلیسی مانندِ اَلَن هیلگارث Allan Hillgarth  و ساموئل هُوارْ Samuel Hoare نیز نقشِ بزرگی‌ درین زمینه (در مادرید) داشتند و به طورِ حتم بدونِ کمکِ آنها و شناختی‌ که از اسپانیولیها داشتند؛ اُمورِ جاسوسی دولتِ بریتانیا بر علیه آلمان نازی و اسپانیا به پیش نمی‌‌رفت. آنها دقیقاً می‌‌دانستند به چه کسانی‌، چگونه و چقدر رشوه بدهند، کارِ آنها بسیار ظریف و حسّاس بود و همین باعث شده بود که هیچ گاه به تلهٔ جاسوسانِ نازی نیفتند، تا این حّد که نازی‌ها برین باور بودند که دولتِ بریتانیا اصلاً جاسوس در مادرید ندارد !

Photo of Hitler and Franco saluting

البته تعّجب هم نباید کرد چون وینستون چرچیل Winston Churchill نگران جَبَل الطارق Gibraltar و جزایرِ قناری Canary Islands بود، او کم و بیش خبر داشت که نازی‌ها در سالِ ۱۹۴۰ میلادی عملّیاتِ فِلیکس Operation Felix را به راه انداخته بودند و اگر کمک‌های جاسوسانِ انگلیسی نبود؛ همگان تصّور می‌‌کردند که آلمان قصد دارد نیروی دریایی خودش را از آنجا عبور داده و به بریتانیا حمله کند؛ در صورتیکه این عملیات فقط برای بستنِ ارتباطِ نیروی نظامی بریتانیا با دریای مدیترانه Mediterranean Sea بود که در آخر شکست خورد.

اَلَن هیلگارث با افرادِ سرشناس و پر نفوذ در اسپانیا رابطه داشت، یکی‌ از آنها بازرگانی مشهور بود به نامِ خوان مارچ  Juan March که او را قبل از جنگ می‌‌شناخت و حالا مافیای ترافیکِ نفوذ و قدرت را در مادرید رهبری می‌‌کرد، هیلگارث از این قدرت و این شبکهٔ مافیایی بزرگْ به نحوِ احسن (بی‌ آنکه مارچ بداند !) استفاده کرده و تمامی نقشه‌های نازی‌ها (این جاسوسان قسمتی‌ از لژیونِ با افتخارِ کوندور Condor Legion بودند که در جنگ داخلی اسپانیا به ژنرال فرانکو کمک کرده بودند ) را مبنی بر اتحّادِ با فرانکو بر آب می‌‌کرده است، هدف کاملاً مشخص بود؛ فرانکو واردِ جنگ نشود.

هیلگارث به روشی‌ یک پارچه نفوذِ خودش را ادامه داد تا واردِ سیستمِ نظامی (در ابتدا نیروی دریایی که اسپانیا در آن زمان بیشترین قدرت را داشت) اسپانیا شد و با شناختی‌ که از این نفوذِ برجسته به دست آورده بود؛ توانست دو عملّیاتِ مهمِ دیگر مانندِ عملیاتِ مینسمیت Operation Mincemeat (و شاملِ طرحی پیشرفته برای فریبِ جاسوسانِ نازی در مادرید) و  فرود متفقین واقعی در سیسیل Allied invasion of Sicily را طراحی‌ کند. فرود نیروهای متفقین در سیسیل در ژوئیه ۱۹۴۳، سقوط بنیتو موسولینی، رهبر فاشیست ایتالیا و متحد هیتلر را سرعت بخشید.

***

۱ ـ این مقاله نوشته مورّخِ اِسپانیولی آقای خولیو مارتین آلارکون Julio Martín Alarcón است که در تاریخِ ۲۴ مِی ۲۰۱۳ میلادی در مجله تاریخ (نسخهٔ اسپانیولی، انگلیسی و فرانسوی) به چاپ رسیده است.

۲ - توضیحِ تصویرِ اوّل: عکسی‌ تاریخی از تمامی ژنرالهای وابسته به ژنرال فرانکو در سالِ ۱۹۴۰ میلادی، ژنرال آلفردو کینْدِلان، ژنرال لوئیس اُرگاز، ژنرال آنتونیو آراندا نیز در تصویر مشاهده می‌‌شوند.