با اینکه آن ابراهیم نبوی آمریکا نشین شدۀ بی شرم گفت: یاد کسی نیار اون سالها رو، ولش کن، تموم شد" تابستان است و موسم یادآوری فاجعه ای که تا دادرسی کامل در دیوان کیفری بین المللی لاهه، گریبان تک تک فاشیست های اسلامیست "اصلاح طلب" و غیرۀ ایرانی کُش و ایران ویران کُن را رها نخواهد کرد.
یاد آن هزاران ایرانی اسیر در اسارتگاه ها که در دوران نخست وزیری سید میرحسین موسوی خامنه قتل عام شدند، دورانی که برای سالهای سال نخست وزیر محبوب خمینی جانی از آن بعنوان "دوران طلایی امام راحل" یاد میکرد؛ ول کردنی نیست.
فایل صوتی جدید که از منتظری منتشر شده نشان میدهد که او بخوبی میدانست ابعاد این جنایت علیه بشریت آنرا فراموش ناشدنی کرده و بیخود نیست که میگوید:
" این یعنی همۀ ما گُه خوردیم" (دقیقه چهار و بیست و دو ثانیه )
دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.
"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"
تبریک
پ.ن. به استدلالات جانیان (حسین‌علی نیری حاکم شرع وقت، مرتضی اشراقی دادستان وقت تهران، ابراهیم رییسی معاون وقت دادستان و مصطفی پورمحمدی نماینده وزارت اطلاعات در زندان اوین) گوش هوش دهید، میگویند اگر تلاششان نبود، سه برابر این تعداد اعدام میشدند. در آخر فایل صوتی بر سر قتل (اعدام) سریع دویست نفر دیگر پیش از پایان ماه محرم چک و چانه زده میشود.
بیخود نیست که خمینی جنایتکار از منتظری میترسید و از او متنفربود. به او لقب شیخ ساده لوح داده بود، چون شرف و انسانیتش بیشتر از اعتقادش به این فرقه جنایتکار دوازده امامی بود.