اول – فلسطینیان پخش و پلا شده در خاورمیانه و اقصی نقاط جهان باید کشور خود را داشته باشند.

دوم – در حالیکه فلسطینیان برای دستیابی به کشور فلسطین محتاج اتحاد هستند،  چهل سال سیاست فلسطین-محور فاشیست های اصلاح ناپذیر اسلامیست جنگ افروز، توسعه طلب، ایرانی کُش و ایران ویران کُن نتنها شکاف ها میان دستجات فلسطینی را عمیق تر کرده، بسیاری از مردم منطقۀ خاورمیانه را هم نسبت به این موضوع اگر نه بی تفاوت، کمتر علاقه مند کرده است.

حقیقتی انکار ناپذیر است، جنگ افروزی و توسعه طلبی فاشیست های اسلامیست که خود را پشتیبان اصلی فلسطینیان معرفی میکنند موجب گشته که کشورهای منطقه دیگر آنچنان شوق و شوری به حمایت از فلسطینیان نداشته باشند.

حقیقت انکار ناپذیر دیگر آنستکه ایرانیان بدلیل سیاست فلسطین- محور فاشیست ها که ثروت ملی ایران را از ایرانیان دریغ و بنام دفاع از فلسطینیان به پای گروه های تروریستی مانند حزب الله، حماس و دیگر از ایندست میریزد، بسیار خشمگین هستند و از فلسطینیان به اندازۀ  فاشیست ها متنفرند.

در راستۀ پشتیبانی فاشیست های اسلامیست از فلسطینیان، قانون بازدهی نزولی و [حتی معکوس] در کار است.   فریادهای "مرگ بر فلسطین" در اعراضات سراسری ساری و جاری در ایران علیه حاکمیت فاشیسم دینی تازه ترین نمودار این پدیده میباشد:

تنها راه رهایی، تلاش بی امان برای سرنگونی کلیت حاکمیت اصلاح ناپذیر فاشیست ها میباشد. تحریم های کمر شکن و کپی برداری از مُدل رهایی بخش در آفریقای جنوبی و برمه نقشه راه است.

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

عکس بالا؛ "میدان شهید صدام حسین" در فلسطین. یادمان باشد که صدام جانی ضد ایران و ایران بود، خون صدها هزار ایرانی را ریخت؛ بیشمار دیگر را معلول کرد و بخشی از ایران را ویران ساخت که هنوز فاشیست ها ترمیمش نکرده اند.