"White Demon" by Malihe Kianian

Seven Ordeals of the Morning

Tell Rostam* to come with me
One morning for a walk,
To leave behind his seven ordeals
And enter mine:

First, a re cycling truck
Passes me with its lights off.

Second, a drooping tree
Aims at my forehead.

Third, a silent dog
Nips at my leg.

Fourth, a sleeper in a landing
Blocks my passage.

Fifth, a messenger on the overpass
Announces the end of time.

Sixth, a lamp-post in the fog
Becomes my White Demon.

Seventh, A dark cloud
Covers my eyes.

Hey! Tell Rostam
To bring an antidote with him
So that like Kay-Kavous the king
I will regain my eyesight
And pass lightly
Through my morning ordeals.

Majid Naficy
October 18, 2014

* In the epic of Shahnameh, written by Fordowsi in the eleventh century, Rostam the Iranian hero passes through seven ordeals in order to rescue Kay-Kavous the king of Iran from prison in Mazandaran. The king had become blind through a dark cloud crafted by the White Demon.

هفت خوانِ بامدادی
 

رستم را بگو كه یك بامداد
با من به راهنوردی بیاید،
هفت خوانِ خود را واگذارد
و به هفت خوانِ من درآید:

یكم، باريِ بازیافت
با چراغِ خاموش از كنارم می گذرد.

دوم، درختی راهزن
پیشانی مرا نشان می گیرد.

سوم، سگی خاموش
پای مرا به دندان می گیرد.

چهارم، خفته ای در پاگرد
راه مرا می بندد.

پنجم، پیام آوری بر پل
پایانِ جهان را اعلام می كند.

ششم، تیر چراغ برقی در مِه
دیوِ سفیدِ من می شود.

هفتم، ابر تاریكی
چشم مرا می پوشاند.

آی! رستم را بگو كه با خود
نوشدارویی بیاورد،
باشد كه چون كیكاوس
بینائیم را بازیابم
و از خوانهای بامدادی
با سبكباری بگذرم.

مجید نفیسی
۱۸ اكتبر ۲۰۱۴