رادیو فردا:
مرتضی کاظمیان: سه سال از عمر دولت دیپلماسی‌محور روحانی گذشته، اما امنیتی‌های حاکم بر سپاه همچنان در این عرصه (دیپلماسی) نیز جولان می‌دهند و نشانه‌هایی را از عوارض دولت در سایه آشکار می‌کنند. دو بیانیهٔ کم‌سابقهٔ قاسم سلیمانی (فرمانده سپاه قدس)، و سپاه پاسداران در حمایت از رهبر شیعیان بحرین و تهدید آشکار منامه، جلوه‌های جدید وضع اسف‌باری است که در دیپلماسی جمهوری اسلامی ـ همچون دیگر عرصه‌ها ـ جریان دارد.
سردار سلیمانی که به سرکوب ایرانیان در داخل کشور و نقض حقوق بنیادین هموطنان خود بی‌اعتنا نشان داده، در بیانیه‌اش نسبت به «ایجاد خفقان و فشار بیشتر بر ملت بحرین» اعتراض کرده است.
فرمانده سپاه قدس در جریان کودتای انتخاباتی ۱۳۸۸ و خشونت خونینی که متوجه اعتراض‌های مدنی میلیون‌ها ایرانی شد، دغدغهٔ حقوق اساسی مردم ایران نداشت؛ او همچنین در تمام ۶۵ ماه سپری شده از حبس خانگی دو نامزد مشهور آن انتخابات (موسوی و کروبی)، همسو با رهبر جمهوری اسلامی گام برداشت. اینک اما در بیانیه‌اش دغدغه‌دار حقوق اساسی مخالفان آل خلیفه در بحرین شده و حتی از «مقاومت مسلحانه» معترضان بحرینی دفاع کرده و از سربرکشیدن «شعله‌های آتش» سخن گفته است.
هم‌زمان سپاه پاسداران نیز در بیانیه‌ای با مضمون مشابه، و با مضمونی تند، از «شعله‌ور‌تر شدن مشعل انقلاب» در بحرین گفته است و تحقق «قیامی ویرانگر».
سپاه پاسداران در بیانیه‌اش نه فقط از «تفرعن رژیم کودک‌کش آل سعود» و «توطئه آل سعود» نوشته که وعده داده است: «به‌زودی بنیان‌های کاخ ظلم و ستم دست نشاندگان آمریکای جنایتکار با عزم و اراده انقلابی مردم بحرین فرو خواهد ریخت.»
قابل تأمل آن‌که بیانیه سپاه پاسداران سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم را «در مغایرت با اصول و ارزش‌های دین مبین اسلام و هنجارهای شناخته شده بین‌المللی» ارزیابی کرده؛ حال آن‌که برخی فرماندهان ارشد این نیرو (ازجمله محمدرضا نقدی، فرمانده کل بسیج) در چند سال اخیر و به‌صراحت، خواستار ابطال «شناسنامه و تابعیت» رهبران جنبش سبز شده‌اند.
سه سال از عمر دولت دیپلماسی‌محور روحانی گذشته، اما امنیتی‌های حاکم بر سپاه همچنان در این عرصه (دیپلماسی) نیز جولان می‌دهند و نشانه‌هایی را از عوارض دولت در سایه آشکار می‌کنند. دو بیانیهٔ کم‌سابقهٔ قاسم سلیمانی (فرمانده سپاه قدس)، و سپاه پاسداران در حمایت از رهبر شیعیان بحرین و تهدید آشکار منامه، جلوه‌های جدید وضع اسف‌باری است که در دیپلماسی جمهوری اسلامی ـ همچون دیگر عرصه‌ها ـ جریان دارد.
سردار سلیمانی که به سرکوب ایرانیان در داخل کشور و نقض حقوق بنیادین هموطنان خود بی‌اعتنا نشان داده، در بیانیه‌اش نسبت به «ایجاد خفقان و فشار بیشتر بر ملت بحرین» اعتراض کرده است.
فرمانده سپاه قدس در جریان کودتای انتخاباتی ۱۳۸۸ و خشونت خونینی که متوجه اعتراض‌های مدنی میلیون‌ها ایرانی شد، دغدغهٔ حقوق اساسی مردم ایران نداشت؛ او همچنین در تمام ۶۵ ماه سپری شده از حبس خانگی دو نامزد مشهور آن انتخابات (موسوی و کروبی)، همسو با رهبر جمهوری اسلامی گام برداشت. اینک اما در بیانیه‌اش دغدغه‌دار حقوق اساسی مخالفان آل خلیفه در بحرین شده و حتی از «مقاومت مسلحانه» معترضان بحرینی دفاع کرده و از سربرکشیدن «شعله‌های آتش» سخن گفته است.
هم‌زمان سپاه پاسداران نیز در بیانیه‌ای با مضمون مشابه، و با مضمونی تند، از «شعله‌ور‌تر شدن مشعل انقلاب» در بحرین گفته است و تحقق «قیامی ویرانگر».
برو به آدرس
نظرات