خانه چنین گفت
بیشتر
یه ویروسی اومده سراغ ِ لپ تاپم خیلی موجب ِ نشاطم می شه. وقتی می رم هیستوری ْخودش به دلخواه یه آدرسی انتخاب می کنه و صفحه شو باز می کنه. از ایمیل ِ بعضی ها خوشش نمی یاد ْ هنوز خوندنش را تموم نکردم که می بنده صفحه رو. هارد که وصل می کنم واسه دل ِ خودش بعضی فیلمها رو باز می کنه شروع می کنیم با هم می بینم. امروز هم دلش نمی خواست من هیچی کپی پیست کنم حتی همین متنو. دوست ندارم لپ تاپو اسکن کنم، پاکش کنم این ویروسه رو. می ترسم دلم برای ِ انتخاباش تنگ بشه. دارم به تصمیم گیرهایش اعتماد می کنم.بلاگ ِ گیس طِلا
در این سالیان سیاه، نه اینکه فقر نبوده، که اتفاقا همواره فقری مهلک به جامعه تحمیل شده، نه اینکه جنگ نبوده که پس از هشتسال جنگ و ویرانی نیز مدام سایهی جنگ چون شمشیر داموکلس بر سر ایران بوده است، سانسور و زورگویی و ناامنی و هزار و یک درد دیگر را نیز میتوان به این سیاهه افزود، اما چیزی هم از جنس همهی اینها و هم فراتر از اینها در کار بوده و هست، چیزی وصفناپذیر، چیزی که برای درکِ درونیِ آن باید یک ایرانی بود. —ایمان آقایاری