همانطور که فلسفه‌ی فقر حلاج دوستی با تهیدستان نبوده، بلکه فضیلت ساختن از فقر و تهیدستی است، به همان نحو فلسفه‌ی عشق او نیز، عشق به زندگی نیست، بلکه عشق به مرگ است.

عطار و شوق حلاج به مرگ