با توجه به فرا رفتن کف مطالبات معترضین از سقف جمهوری اسلامی و گسترش اعتراضات به لایه‌های مختلف اجتماعی، تحمیل تلفات بسیار به این لایه‌ها و خلق ادبیات سیاسی جدید، می‌توان متصور شد که گسلی غیرقابل عبور و رو به گسترش میان مردم و حکومت پدید آمده، تغییرات بنیادین بر پیشانی جمهوری اسلامی رویت پذیر نیست و از طرفی شرم همکاری با نظام بسیار بالا رفته. در میان مدت و بلند مدت همه‌ی این عوامل مانع از عادی سازی شرایط چه در داخل و چه در بازتاب آن برای خارج خواهد شد و این حکومت را با ذات واقعی‌اش رها خواهد کرد.

آغاز یک پایان؛ برای کدام طرف؟