شماها که دغدغه‌تون ایران بود، سربلندی ایرانی بود چرا نگفتین پرسش‌گر باشین چرا نگفتین مملکت رو کاربلد متعهد می‌سازه نه ایدئولوژی. چرا از ترس رفتین توی هر رفراندومی از دوره‌ای و میان‌دوره‌ای شرکت کردین که این مهر لعنتی توی شناسنامه‌ها‌تون بخوره که مبادا روزی پاسخ‌گو باشین. چرا آهسته رفتین آهسته اومدین و جای اینکه حرفاتونو بلندبلند به نسل بعد بزنین یواشکی دوتا صندلی گذاشتین ته باغ با دوستاتون از دردِ وطن گفتین!

وطن مادری نامیراست