دمی آمدیم و به آنی می‌رویم. از میان خاطرات گنگ و نیمه محو شده، لبخندها و یاد تماشای طبیعت در قاب پنجره‌ را در ساکت می‌گذارم. آنها را همراه داشته باش و بس.

هنگامه‌ی خاطرنوازی