بیراه نیست اگر بگوییم برای نخستین بار در تاریخ این کشور است که شاهد حضور وزیری در مجلس هستیم که به جای دفاع از استقلال خود و تلاش برای حفظ حریم وزارت‌خانه‌اش، به وابستگی مطلق، ابزار دست بودن، نداشتن استقلال و اختیار، و از همه بدتر، سهیم کردن نظامیان در سیاست و حتی مطیع بودن در برابر آنان افتخار می‌کند.

یکشنبه‌ سیاه سیاست