به اینکه از یکطرف مجیز پهلوی ها را بگوئی و از طرف دیگر از پفیوز گیج و ویجی مانند اردشیر زاهدی با عنوان “ پسر کودتاچی” یادکنی، میگویند “ظرافت کلامی”، که فضولیش نه به بنده اومده، نه به شما.