تصویری با ارزش از مردانِ کردستانی، شهرِ سقز (سَقِّز یکی از شهرهای شمال باختری ایران در شمال استان کردستان است)، زمستانِ ۱۳۱۴ خورشیدی.



در سال ١٣٠۶ خورشیدی (۱۹۲۷ میلادی) بنا بر قانونى جدید تمام مردان ایرانى مُکلّف شدند عمامه و کلاه های سنّتی خود را با کلاهِ پهلوى عوض کنند. دو سال پس از آن در ١٣٠٨ خورشیدی (مارس ۱۹۲۹ میلادی) پوشیدن لباس هاى ایرانى (قبا، شال، عبا، پوستین، عمامه و غیره) براى تمام افراد مذّکر ممنوع شد و جاى آن را ترکیبى از کت و شلوار و کلاه پهلوى گرفت.

شش سال بعد در ١٣۱۴ خورشیدی (ژوئن ١٩٣۵ میلادی) مجلس قانونِ دیگرى را به تصویب رسانید که کلاهِ شاپو را جایگزینِ کلاه پهلوى و کفش چرمى اروپایى را جایگزین انواع کفش هاى ایرانى کرد.

 تنها کسانى که از این قوانین معافیت داشتند گروهى بودند که براى نخستین بار «روحانیت» خوانده شدند. روحانیت شامل علما و مجتهدین، طلاب حوزه هاى علمیه، پیشنمازان مساجد، و اندک گروهى دیگر مى شد. تمامى این افراد بایستى از سوى حکومت براى پوشیدن لباس «روحانیت» مجوز دریافت مى کردند.

قوانین متحدالشکل کردن لباس با برکنارى رضا شاه در سال ١٣٢٠ خورشیدی (۱۹۴۱ میلادی) و اشغال ایران توسط متفقین ملغى شد.

توضیح افراد در تصویر: از راست آقای محمد سعید امینی،حاجی محمد کلانتر،حاجی مصطفی دیهیمی.

منبعِ تصویر: سایت شارنیوز.