لباس و وسایل آل احمد در موزه‌ی کتاب و میراث مستند ایران
جلال آل احمد (روشنفکر سوسیالیست، نویسنده، منتقد ادبی و مترجم) در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸ در ۴۵ سالگی در اَسالِم گیلان درگذشت. پس از مرگ نابهنگام آل احمد، پیکر وی به سرعت تشییع و به خاک سپرده شد که باعث باوری دربارهٔ سربه‌نیست‌شدن او توسط ساواک شد. همسر وی، سیمین دانشور، این شایعات را تکذیب کرده است، ولی شمس آل احمد (نویسنده و محقق) قویاً معتقد است که ساواک او را به قتل رسانده و شرح مفصلی در این باره در کتاب از چشم برادر بیان کرده است.
سیمین دانشور (نویسنده و مترجم)، همسر جلال، در کتاب غروب جلال صریحاً عنوان می‌کند که شوهرش قربانی نوشابه شد. او علت مرگ جلال را زیاده‌روی در مصرف نوشابه الکلی قزونیکا (نام ودکایی ساخت ایران در آن زمان) ذکر می‌کند و علت پزشکی مرگ را هم آمبولی ریه در اثر افراط در مصرف مشروبات الکلی و سیگار اشنو نقل می‌کند و شایعات مربوط به دست داشتن ساواک در مرگ جلال را صریحاً رد می‌کند.
عبارت طنزی در باره افرادی با اعتقادات کمونیستی و سوسیالیستی وجود دارد که داشتن عقاید چپ درست مثل داشتن قند خون نا متعارف است. علاجل قطعی ندارد میشه با مصرف داروهای مناسب کنترلش کرد.
جلال آل احمد (1348-1302) و خلیل ملکی(1348-1280) هر دو در دهه 1320 از فعالان حزب توده ایران بودند. بعد ها هر کدام به دلایلی از این حزب بریدند اما تا آخر عمر هیچگاه توصیه پزشکان را گوش نکرده به خوردن عرق سگی ادامه دادند. خلیلی ملکی در تیرماه و جلال آل احمد در شهریور سال 1348 در اثر عوارض مشروبخواری فوت شدند. قبرشان در فاصله اندکی کنار هم در مسجد فیروزآبادی شهر ری در سکوت و آرامش قرار دارند.
جلال آل احمد با کتاب غربزدگی نسل های جوانان ایرانی را با تمدن غربی و مظاهر آن دشمن ساخت. وی مبتکرشعار مرگ بر آمریکا و خصومت با غرب است.