اخبار روز
۱۱۲ تن از «دست اندرکاران مسلمان انقلاب ۵۷ و مبارزین سابق»، که چهره های شناخته شده ای در میان آن ها وجود دارند، بیانیه ای به مناسبت «چهل و چهارمین سالگرد پیروزی» منتشر کرده اند. این نامه در «کانال امتداد» منتشر شده است. توجه به این نامه از دو جنبه آموزنده است. اول آن که جامعه ی ایران – حتی در طیف گسترده ای از بخش مذهبی خود – چه تصور و انتظاراتی از انقلاب داشت و دوم آن که میزان نارضایتی از عملکرد و سیاست های حکام کنونی تا چه میزان گسترده است.
بیانیۀ جمعی از مبارزین و زندانیان سیاسی مسلمان پیش از انقلاب؛ دل نوشته‌ای از نسل انقلاب به مناسبت چهل وچهارمین سالگرد پیروزی
ما جمعی از دست‌اندرکاران مسلمان انقلاب ۵۷ و مبارزین سابق، نسلی از مردم این سرزمین هستیم که وقتی از استبداد و اختناق رژیم خودکامهٔ پادشاهی به تنگ آمدیم با عزمی استوار، به کارزار مبارزه با رژیم وابسته پهلوی وارد شدیم، راه نجات و رستگاری مردم و بهروزی میهن را در فروپاشی آن رژیم ظلم و خفقان و برپایی نظامی مبتنی بر رحمت نبوی و عدالت علوی یافتیم.
آموزه‌های دینی و باورهای متولیان نهضت چنان بود که با فروپاشی حکومت جور و ستم، و حاکم شدن جمهوری اسلامی، تمامی ارزش های عام انسانی از جمله آزادی‌های مشروع، عدالت اجتماعی، حقوق شهروندی، رفاه عمومی و نفی تمامی نابرابری های اجتماعی و حاکمیت قانون بدور از تبعیض نه تنها برای مردم ایران فراهم خواهد شد بلکه با مشاهده این شیوه نوین حکمرانی، مستضعفین دنیا و انسان‌های دربند نیز فوج فوج به شیوه ما خواهند گروید.
یکی از مهم‌ترین میثاق‌های ما در نظام اسلامی استقرار عدالت علوی بود. قرارمان این بودکه:
۱. با تشکیل نظام جمهوری اسلامی بساط خودکامگی برچیده شده و مردم با داشتن دادگستری بی طرف و قانون مدار احساس امنیت کرده و دیگر نه تنها شاهد برگزاری دادگاه های نمایشی و صدور احکام ناعادلانه و تبعیض آمیز نخواهند بود، بلکه اداره جامعه به گونه‌ای خواهد بود که زندان‌ها برچیده و به جای آن دانشگاه دایر می‌شود.
۲. از دیگر میثاق‌ها این بود که آزادی بیان و مطبوعات و نقد حاکمان و اعتراضات اساس حکمرانی و سیستم نظارت مردمی بر عملکرد حاکمان خواهد بود و فریضه امربه معروف و نهی ازمنکر به عنوان ابزاری برای مهار قدرت و هدایت حاکمان و نیز جلوگیری از فساد و تباهی و رانت خواری شناخته خواهد شد.
۳. قرارمان این بود که هیچ یک از ارکان حکومت، از پاسخگویی به ملت معاف نباشند و هیچ صنف و طبقه‌ای از مزایای ویژه و یا نفوذ در دستگاه‌های حکومتی برخوردار نشود. مگر نه اینکه راهبرد تمامی انبیای الهی، رهائی انسان از هرآنچه غیر خداست و هدایت بشر بسوی بنیان‌گذاری نظام اجتماعی مبتنی بر قسط و عدل بوده است؟
با چنین پیش فرض‌ها و انتظاراتی بود که مبارزان راه آزادی گام در راه دشوار براندازی حکومت جور و خفقان پهلوی و برپایی نظام اسلامی گذاشتند تا ارمغانش ایجاد جامعه‌ای زنده و پویا و معنوی برخوردار از کرامت انسانی با اقتصادی شکوفا بدور از فقر و نابرابری باشد. با چنین آرمانی و به شوق داشتن چنین جامعه‌ای چه بسیار از یاران و شهروندان دست از جان شسته و مرارت های زندان و شکنجه و تبعید و محرومیت های طاقت‌فرسا را پذیرفتند.
افسوس که پس از ۴۴سال از آن پیروزی شیرین، تلی از آرزوی های برباد رفته برجای مانده است و حسرتی جان‌سوز …آنچه که اکنون فراروی این ملت رنجدیده قرار دارد جز تحمیل روش های منسوخ و نمایش ناکارآمدی‌‌ها و نیز تهدید و ارعاب و ملکوک کردن چهره نورانی دین چه چیزی مشاهده می‌شود؟
انبوهیِ آمار زندانیان سیاسی مدنی و احکام قضایی ناعادلانه و اعدام‌های ناروا برای نظام دستاورد محسوب می‌شود یا احکامی که در ورای دیوارهای بلند زندان ها، برجوانان و نوجوانان معترض اجرا می‌شود؟
یا فضای خفقان آمیزی که برای ما بازماندگان از خیل مبارزان رژیم پیشین، جز شرمساری از آنچه که بر فرزندان این مرز و بوم می‌رود ، چیزی باقی نگذاشته!
ما براین باوریم که این روش حکمرانی کشور را به ورطه سقوط برده و استبدادی دیگر به کشور بازگردانیده آن هم به نام دین و مذهب؛ انتظارما این بود که با اعتراضات مدنی و خواسته‌های مردم و جوانان با شیوه‌ای عادلانه و سیاستی عالمانه برخورد شود، و به جای خشونت و قتل و اعدام و احکام سنگین قضائی؛ حلم و مدارا و پاسخگویی و حل مشکلات پیش گرفته شود.
ما همچون گذشته همواره براصل عدالت، آزادی و حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور و نفی نابرابری های اقتصادی اصرار می ورزیم.
بیانیه شرم ساری و پشیمانی, و قبول مسئولیت برای فاجعه ۵۷ اولین قدم بسوی آشتی ملی.
آفرین.
۱۱۲ چهره‌ی شورشِ ننگینِ ۵۷ خورشیدی نیز جنایتکار محسوب شده و ایشان هم باید به اشّد مجازات محکوم شوند.
نه می‌‌بخشیم و نه فراموش می‌‌کنیم.
جمهوری اسلامی صدای غرش طبل‌های جنگِ آزادیخواهان ایرانی را شنیده است. شمشیر را به رو بسته و تا آخرین نفس خواهیم جنگید.
پیروزی با ماست.