پیام همدلی احمد پِژمان, آهنگساز و موسیقی‌دان سرشناسِ موسیقی کلاسیک، با معترضان و خانواده‌های داغدار:

این روزها  به رغم آنکه در سنی هستم که تقریبا هر گونه فعالیتی را به کناری نهاده‌ام، ذهنم درگیر ظلم و ستم آشکاری است که بر زنان، جوانان و هموطنانم در داخل وطن می‌رود.

به عنوان پدری که چندین فرزند دختر و پسر دارد، برآمدن و برومند‌ شدنشان را به چشم دیده‌ام، در شادی و غم آنها شریک بوده‌ام، این گونه برخوردها با چنین درجه‌ای از سبوعیت و محتسب‌ مزاجی، با دختران و پسران سرزمینم را نمی‌توانم باور کنم! نمی‌توانم باور کنم هموطن و شهروندی که خود دختر، فرزند، خواهر یا برادری و پدری دارد، با زنان و مردان ایرانزمین چنین دژم‌خویانه رفتار کند.

این جوانان سرمایه‌های این مرز و بومند و حاکمان باید برایشان پدری کنند و نه آنکه دست نیروهای نظامی را گشاده دارند که چنان شود که در طول یک هفته بیش از ۵۰ کشته بر دستشان بماند و پدران و مادران و خانواده‌های بسیاری را داغدار و ملتی را نگران آینده فرزندانشان کنند.


ذهن من هر روز به دخترانی چون مهسا و پسرانی چون زکریا می‌اندیشد که خواهان اندکی رفتار خوش و آزادی‌هایی‌اند که در هر کشور دیگری از مسلمان و غیرمسلمان وجود دارد و شهروندانش از آن برخوردار.‌

آیا می‌توان به روزی امید بست و عمر من کفاف آن را می‌دهد که دختران سرزمینم را بی‌دغدغه از چنین مسائلی ببینم؟ به آن روز امید خواهم بست و تا رسیدن به آن روز همواره  و مانند همیشه در کنار مردم سرزمینم، ایران خواهم بود.

#مهسا_امینی

#زن_زندگی_آزادی

#احمد_پژمان